1> เรามีกันอยู่เพียงสองคน
อยู่มาจนเราเข้าใจกันดี
บางครั้ง รักก็ต้องมี เรื่องที่กวนใจ
2> เราก็มีแค่เพียงสองคน
อยู่ทน จนคนสงสัย
ว่าเรา ทำไมทนไหว
รักกันได้ไง ทั้งที่ชอบโกรธกัน
1,2 > เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมกันไป
2> ความจริงในใจ ยังโกรธ
1,2> เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมอภัย
1> ใจจริงน่ะกลัว เป็นโสด
1,2> รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้
เพราะมีกันอยู่สองคน
1> บางทีเธอเองก็ทำเหลือเกิน
แต่มันบังเอิญว่าฉันทนได้
บางครั้งฉันก็มากไป ก็เป็นบางวัน
2> ใจจะยอมอภัย ให้เธอ
แต่จะยอม ให้เธอเท่านั้น
ก็มีเพียงเธอและฉัน
ที่ยังผูกพัน และรักกันอย่างเดิม
1,2> เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมกันไป
2> ความจริงในใจ ยังโกรธ
1,2> เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมอภัย
1> ใจจริงน่ะกลัว เป็นโสด
1,2> รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้
เพราะมีกันอยู่สองคน
1,2> เพราะเข้าใจกันรักและผูกพัน
มีด้วยกันสองคน หนักเบาแค่ไหน
พร้อมใจจะทน ให้กัน
เรารักกันมานาน ก็ยังเหมือนเดิม
1,2> เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมกันไป
2> ความจริงในใจ ยังโกรธ
1,2> เล็กๆ น้อยๆ เราก็ยอมอภัย
1> ใจจริงน่ะกลัว เป็นโสด
1,2> รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้
เพราะมีกันอยู่ สองคน
รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้
เพราะมีกันอยู่ สองคน
Cr:Tawan
