หากว่าเธอคือเจ้าหญิง

ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา

แม้กำเนิดเกิดร่วมมา

แต่ชะตาพาให้แปรผัน

ดุจดังใครขีดขังไว้

ให้ป้องภัยแค่เธอผู้นั้น

มิได้หวั่นบาปร้ายมาร

ฉันยินยอมพร้อมเพื่อเธอ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

ณอาณาจักรอันแสนไกล

ฝาแฝดคู่หนึ่ง

ได้ถือกำเนิดขึ้น

คนหนึ่งเป็นชาย

ส่วนอีกหนึ่งนั้นเป็นหญิง

อย่างไรก็ตาม

สองคนพี่น้อง

กลับมีชะตากรรมที่ต่างกัน

ยามลืมตา

สองเราเหมือนดัง

แสงเทียนสว่าง

สร้างความหวัง

เสียงก้องของระฆัง

ประหนึ่งว่า

เป็นดังคำที่ให้พร

ครั้งกระนั้น

เพราะเพียงผู้ใหญ่

ดื้อดึงกันไปไม่ยินยอม

ผลย้อนส่งตกที่พวกเรา

ถูกแยกทางต่างกันเป็นสอง

ใต้แผ่นฟ้ากว้างไกล

ไม่ว่าสรรพสิ่งใด

จะกลับกลายหายไป

สิ้นสลายไปทั้งหมด

แต่กระนั้นฉันคง

อยู่ปกป้องเธอเรื่อยไป

ให้เธอนั้นสุขใจ

และยังยิ้มนั้นก็พอ

หากว่าเธอคือเจ้าหญิง

ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา

แม้กำเนิดเกิดร่วมมา

แต่ชะตาพาให้แปรผัน

ดุจดังใครขีดขังไว้

ให้ป้องภัยเธอผู้นั้น

มิได้หวั่นบาปร้ายมาร

ฉันยินยอมพร้อมเพื่อเธอ

หวนถึงครั้งฉันไปยังแดน

ข้างเคียงที่สุดจะงามนัก

ได้พบพักตร์

สาวงามคนหนึ่ง

ผิวเธอนั้นเนียนผ่องขจี

เสียงที่แสนนุ่มนวล

และรอยยิ้มเธอ

ทำให้ใจดวงนี้

เต้นไม่เป็นจังหวะขึ้นมา

อาจเป็นรักแต่เมื่อแรกพบ

ดั่งสวรรค์แกล้งกัน

ด้วยเจ้าหญิงนั้น

เธอต้องการ

ให้สังหารสาวงาม

ไปให้พ้นหนทางเธอ

ก็จะทำตามความ

ปรารถนาที่เป็นของเธอ

แต่ทำไมข้างใน

สุดจะยั้งให้น้ำตาริน

หากว่าเธอคือเจ้าหญิง

ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา

แม้กำเนิดเกิดร่วมมา

แต่ชะตาพาให้แปรผัน

เครื่องเสวยบริยอชนี้

รสชาติดีทำมาเพื่อท่าน

เธอยิ้มให้ด้วยความชื่นบาน

หัวเราะไปดูใสซื่อจริง

มิช้ามินานถึงกาล

ที่เราประสบจุดสลาย

รัฐนั้นร้อนนครซัดส่าย

ผู้คนตะโกนส่งสำเนียง

ทุกข์ครั้งนี้

แม้นเป็นเวรกรรม

ซ้ำส่งก็คงจะสุดเถียง

ฉันไม่หวั่น

แต่อยากขอเพียง

ให้เรื่องราวสิ้นสุดลง

ที่ตัวฉัน

โปรดจงรับเสื้อผ้าเพื่อทรง

ไม่ประสงค์จะได้กลับคืน

โปรดจงสวม

แม้ต้องกล้ำกลืน

พลางกายหนีไปให้ไกลห่าง

อย่ากังวลเพราะหน้าตา

เราออกจะ

เหมือนไม่ใช่หรือท่าน

หากข้าแปลงเป็นเจ้าหญิง

ใครใครดูไม่รู้แน่นอน

ในตอนนี้ข้าคือเจ้าหญิง

เธอกลายเป็นเช่นผู้โหยหา

แม้กำเนิดจะเกิดร่วมมา

แต่ชะตาพาให้แปรผัน

หากเธอเป็นอสูรร้าย

ดังที่ใครว่าเธอผู้นั้น

งั้นฉันคงเป็นเหมือนกัน

ก็สายเลือดนั้น

ใช้ร่วมกับเธอ

ขอฉันเล่าเรื่องราว

ที่เคยพบผ่าน

แต่ก่อนกาลนี้

ยังคงมีนครแห่งหนึ่ง

ที่มีความเลวร้ายครอง

รู้มั้ยว่าคนแสนใจร้ายที่

ได้ปกครองเมืองหมอง

นั้นคือพี่ฉันเอง

จึงบรรเลงเป็นเพลงให้ได้รู้

ใต้แผ่นฟ้ากว้างไกล

ไม่ว่าสรรพสิ่งใด

จะกลับกลายหายไป

สิ้นสลายไปทั้งหมด

แต่กระนั้นฉันคง

อยู่ปกป้องเธอเรื่อยไป

ให้เธอนั้น

สุขใจและยังยิ้มนั้นก็พอ

อุ๊ย

ถึงเวลาอาหารว่างแล้วสิ

หากว่าเธอคือเจ้าหญิง

ฉันเป็นเพียงคนเคียงกายา

แม้กำเนิดเกิดร่วมมา

แต่ชะตาพาให้แปรผัน

เพียงได้เจอเธออีกสักครั้ง

ไม่ต้องการอะไรมากกว่านั้น

ถึงตอนนั้นพวกเราไว้มา

ถ้าได้เกิดใหม่อีกครั้งล่ะก็

ไว้ถึงตอนนั้น

เรามาเล่นด้วยกันอีกนะ