Hiçbir ilaç beni öldürmedi ben yarınlarını gördüm senin
Uyardım bi ton kez gelip aşkına sahip çıkamaz söz verir
Ama sevgiye muhtaç bi sarhoş gibi tüm gecelere aykırı nahoş biri
Eskiye bakma inan çok değiştim artık kendi yaşantım benim
Şimdi düşün kaybeden kim? Kaybedince bir daha denersin
Acı tatlı gelir ölümü fark edersin ama çok geç kendin icabet ettin
Bu sokaklar kentine davet etti beni yaram kanarsa bidaha tebessüm etmem
Kalbini kırmak değil amacım yüreğindeki beni bana geri ver
Ben seninle olan geçmişi sildim eskiden aşkın temsili bizdik
İnatçısın işte uzak dur bitsin İzmir bile bizim için değişti
Kendimi kaybedip delirdiğim gün olgun değildim on sekizdim
On dokuzda tramva komple bittim ama vazgeçmedim ki zorla sevdim
Hiç ihanet etmedim hergün içtim unutmak için bi yol değildi ama
Kaderle savaş çok zor bir işmiş kendimi idame ettirirdim
Kitaplarda önsöz gibiydik kendimi durduramadım ki bittim
Ben bi dilsizim ve sen asla benim okuyamıcağım bir şiirsin
Nakarat x2:
Nefretinden uzak ol
Gelde inandır sevdiğine,
Ya da gitme.
Verse 2:
Benim ezberlediğim tümlelerim var seni sevmek bugün en büyük intihar
Yaz gelince açan çiçeklere son baharda renkli bir isyan
Saçlarında farkı bi düş var bu yaşantındaki en büyük düşman
Kalbim, zoru seviyor gibi dayanıksızca ve küstah
Hadi beni bir kere öldür bin kere değil
Bu bazen hayatımı hergece değiştiren birileri ama kim bilebilir?
Bu yakamoz bana bi güneş gibi gelir
Hayatın oyununa teslimim elimde kalanla ben vazgeçmişim esipde gülledim hayatı
Eşkiyada bi gün ölmeyi bilir
Ben dersimi aldım keşkelerim yok gelenler oldu gidenlerimiz çok
Kafamda büyüttüm her gün acıyla hep aynı senaryo
Gözlerinde bile ayrı bi tat yok bugün ben ölürsem yarına bak
Boşver geçmişimde rahatım inan son nefeste mutlu bi yastığa baş koy yeter bana
Nakarat x2:
Nefretinden uzak ol
Gelde inandır sevdiğine,
Ya da gitme.
