"This song is for Yuno."

Tahimik kong hinahawakan

Ang huling piraso ng ating kahapon,

Yung mga tawa’t haplos

Na sa puso ko, paulit-ulit sumasayaw sa alon.

Di ko inakalang kaya ko palang umalis

Kahit durog ang dibdib,

Pero minsan, ang pagmamahal

Ay pagbitaw sa taong mahal mo nang higit.

Sana maalala mo

Lahat ng totoo,

Hindi lang sakit

Ang naiwan ko sa’yo…

Yuno, ito na ang huli kong awit para sa’yo,

’Di ko ginustong iwan, pero kailangan ko.

Kung mamahalin man kita mula sa malayo,

Sana maramdaman mo—kahit sa paglayo ko.

Yuno, patawad kung ’di ko nasalo lahat ng bigat mo,

Ako man ang umalis, ako rin ang talo.

Minahal kita nang totoo,

’Yan ang baon mo

Kahit ’di na tayo.

Pinigil kong umiyak

Habang binubura ang mga larawan,

Para bang bawat larawan

Ay sigaw ng “wag mo sana akong kalimutan.”

Naglakad akong mag-isa

Sa daan na dati nating tinatahak,

Pero sa bawat hakbang,

Pangalan mo pa rin ang tumitibok sa pagitan ng katahimikan.

Hindi kita sinuko,

Pinili lang kitang palayain,

Kasi minsan, ang pagmamahal

Ay ’di laging pagkapit—minsan ay pag-uwi sa sarili natin.

Yuno, ito na ang huli kong awit para sa’yo,

’Di ko ginustong iwan, pero kailangan ko.

Kung mamahalin man kita mula sa malayo,

Sana maramdaman mo—kahit sa paglayo ko.

Yuno, patawad kung ’di ko nasalo lahat ng bigat mo,

Ako man ang umalis, ako rin ang talo.

Minahal kita nang totoo,

’Yan ang baon mo

Kahit ’di na tayo.

Kung may susunod mang magmamahal sa’yo,

Sana kaya niyang punuin

Yung mga butas na hindi ko nalapatan.

At kung sakaling maalala mo ko,

Sana hindi sa sakit…

Kundi sa paraan ng pagyakap kong tahimik.

Yuno, ito ang huling beses na aawit ako,

Para sa lalaking minahal nang buong buo.

Kung sa dulo’y ’di talaga tayo ang tinadhana,

Sapat nang minahal kita—kahit ’di ka naging akin talaga.

Yuno, salamat sa lahat, sa bawat minuto,

Sa puso ko, minsan naging mundo kita, totoo.

At kahit lumayo ako,

Dala ko ang pangalan mo…

Hanggang dulo.

Yuno, ito na ang huli kong awit para sa’yo,

’Di ko ginustong iwan, pero kailangan ko.

Kung mamahalin man kita mula sa malayo,

Sana maramdaman mo—kahit sa paglayo ko.

Yuno, patawad kung ’di ko nasalo lahat ng bigat mo,

Ako man ang umalis, ako rin ang talo.

Minahal kita nang totoo,

’Yan ang baon mo

Hanggang dulo..