ว่าจะหักใจ

มิคิดเยื่อใยใฝ่ถึง

แล้วไปไม่ขอคำนึง

เลิกคิดถึงอีกต่อไป

แต่ความหลัง

เมื่อครั้งรักกันใหม่ๆ

หวลคิด คราใด

หักใจไม่ได้อกเอ๋ย

กลับห่วงไม่หาย

น้องไปหนใดเล่าหนา

ลับเลยไม่เคยเห็นหน้า

กลับคืนมาหาพี่บ้างเลย

สุขไฉนหม่นใจฉันใดน้องเอย

มิรู้เจ้าเลย

เยื่อใยมิเคยนำพา

คุณงามความดี

เจ้ามีพี่ซึ้งตรึงใจ

ถึงเจ้าพลั้งพลาดไป

ใช่ลืมน้ำใจแก้วตา

อันลิ้นกับฟัน

นั้นกระทบกันได้หนา

พี่พลั้งไปแล้วแก้วตา

โปรดอย่าเคือง

จงคิดอภัย

เจ้าอยู่ใกล้ไกล

หนใดจะไปเสาะหา

รับขวัญช่วยซับน้ำตา

ปลอบกานดาหายข้องขุ่นใจ

กลับเถิดหนา

กลับมาสัญญากันใหม่

แค้นพี่ไปใย

อภัยแล้วดวงชีวา

เจ้าอยู่ใกล้ไกล

หนใดจะไปเสาะหา

รับขวัญช่วยซับน้ำตา

ปลอบกานดาหายข้องขุ่นใจ

กลับเถิดหนา

กลับมาสัญญากันใหม่

แค้นพี่ไปใย

อภัยแล้วดวงชีวา