เป็นบุพเพวาสนาบาปหรือกรรมแต่ปางไหน
หลวมตัวหลวมใจให้คนใจร้ายชอบลวงหลอก
บอกจะทิ้งมากี่ครั้งแต่ก็ยังทำไม่ไหว
โง่มาโง่ไปกับคนใจร้ายแค่คนหนึ่ง
รักคำเดียวทำเอาไม่โงหัว
รู้กว่าจะรู้สึกตัวมันก็เผลองมงายหลงยันเงา
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
แม้ทุรนทุรายใจจะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย
ชาติที่แล้วคงเป็นฉันที่ไปทำกับเธอไว้
ใช้คืนหัวใจเจ้ากรรมนายเวรที่พันผูก
รักคำเดียวทำเอาไม่โงหัว
รู้กว่าจะรู้สึกตัวมันก็เผลองมงายหลงยันเงา
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
แม้ทุรนทุรายใจจะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย
รักมันทุรนทุรายอยู่ต่อไปก็ช้ำแต่ฉันจะทนต่อไป
รักแม้จะโดนทำลายอยู่ต่อไปก็ช้ำแต่ฉันก็ยังไม่ตาย
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
