..ดนตรี..

โอ้ เวียงพิงค์

ดังเวียง สวรรค์

สวยกว่า ถ้อยคำเสกสรร

ที่พรรณา เปรียบเปรย

แดน ไหนอื่น

หมื่นแสน บ่แม้นได้เลย

เฮานี้ สุดหา ถ้อยเอ่ย

เปรียบเปรย งามนั้นได้หนา

หากใคร แม้น

เที่ยวไป ได้เห็น สักครา

เขาคง จะจำ ติดตา

ตรึงอุรา มิเคย เสื่อมคลาย..

คู่ เวียงพิงค์

คือปิง สุดงาม

สวยอยู่ บ่เคย เสื่อมทราม

ช่างงาม ซึ้งใจบ่วาย

น้ำใส..เย็น

มองเห็น จนพื้นหาดทราย

ปลาน้อย แตกฝูงกระจาย

อยู่ใน ธารา น่าชม

ช่าง พาฝัน

งามนั้น ชวนฉัน ชื่นชม

ฉัน..พลอย

คลาย ความโศกตรม

นั่งชม น้ำปิง สุขใจ..

เบื่อ ลำน้ำ

เฮาไป แอ่วดอย

ผาเงิบ ชวนเพลิน ใช่น้อย

แอ่วดอย แสนเพลิน กระไร

มี..น้ำตก

และนก บินร้อง ก้องไพร

ยินเสียงมัน แล้วสุขใจ

สุขใด บ่มี เปรียบปาน

โอ้..เวียงพิงค์

แม้ฉัน จากไป แสนนาน

แต่ความ หมุนเวียน แห่งกาล

บ่ได้ ทำให้ ข้าลืม..

..ดนตรี..

เบื่อ ลำน้ำ

เฮาไป แอ่วดอย

ผาเงิบ ชวนเพลิน ใช่น้อย

แอ่ว..ดอย

แสน เพลิน กระไร

มี..น้ำตก

และนก บินร้อง ก้องไพร

ยินเสียง มันแล้วสุขใจ

สุขใด บ่มี เปรียบปาน

โอ้..เวียงพิงค์

แม้ฉัน จากไป แสนนาน

แต่ความ หมุนเวียนแห่งกาล

บ่ได้ ทำให้ ข้าลืม..

..ดนตรี...