รู้ตัวดีว่าเราไม่มีสิทธิ์
รักมาติด
เพราะเรามาทีหลัง
เส้นทางรัก
ของเราจึงปิดทาง
หมดความหวัง
ทุกทางที่ใฝ่ปอง
จะเรียกร้อง
กับใครที่ใดเล่า
ในเมื่อเรา
รักคนมีเจ้าของ
มาพบกันเมื่อสาย
ไม่เป็นดอง
ได้แต่มอง
รูปเขาบรรเทาใจ
เบิ่งรูปอ้าย
ภายในใจอ่อนแอว
เบิ่งรูปอ้าย
ภายในใจอ่อนแอว
ฮู้ว่ามีคู่แล้วคู่แล้ว
กะยังได้คิดหา
บ่พ้อหน้า
มื้อหนึ่งมันเหงา
อยากให้เขามาคุย
อยู่เนาในบ้าน
มาพบกัน
วันที่พี่ไม่โสด
รักเรามีโทษ
ผิดกติกาสังคม
รู้อยู่ว่าเราไม่เหมาะสม
แต่ใจนิยม
ไม่รู้จะทำฉันใด
ห้ามกาย
ไม่ให้ไปเกี่ยวข้อง
แต่อยากขอร้อง
อย่ามาห้ามหัวใจ
ให้มีสิทธิ์
คิดบ้างได้ไหม
เป็นชู้ทางใจ
พอได้ไหมคนดี
เห็นใจพี่
บ่เคยมีแผนซั่ว
เห็นใจพี่
บ่เคยมีแผนซั่ว
ย่านครอบครัวเพิ่นฮ่าง
เพิ่นฮ่าง
ได้คอยตั้งซั่งใจ
ย่อนฮักอ้าย
ยอมเป็นทุกข์ทางใจ
บ่หมายดึงเอาชาย
มาอยู่นำดอกเด้อพี่
ไม่มีสิทธิ์
แต่ก็คิดถึง
อดีตวันซึ้ง
ยังติดตรึงหัวใจ
อยู่บ้าน
มีลูกเมียคอยดึง
คงไม่คิดถึง
คนคอยอยู่ไกล
ไม่มีทางออก
นอกจากทำใจ
น้องคนมาสาย
รักในใจก็พอ
คั่นคึดพ้อ
ให้งอมายามแน
คั่นคึดพ้อ
ให้งอมายามแน
แวคุยปีล่ะครั้ง
ล่ะครั้งสิพอได้แนบ่ชาย
แม่นบ่ได้
มาเป็นคู่เทียมสอง
ขอเพียงสายตามอง
เบิ่งอีนาง
กะพอแล้ว
