กลิ่นร่ำสาวชาวกรุง

ล้วนหอมฟุ้งทุกเวลา

แต่เรา โอ้ชาวนา

กลิ่นข้าวกล้า ก็ว่าหอม

กลิ่นโคลนปนสาปควาย

เราพอใจได้ดมดอม

ไอกลิ่น แก้มพยอม

ตอมไม่ได้ เอื้อมไม่ถึง

ชาวนา หนาอาดูร

ไร้เงินทุน คอยฉุดดึง

พลัดพราก ขาดที่พึ่ง

แสนอนาถ ขาดทรัพย์สิน

น้ำแล้ง แห้งกันดาร

เหมือนอิสาน เป็นอาจิน

ข้าวปลา ไม่มีกิน

ต้องทุกข์ยาก รำบากเข็ญ

น้ำมาก ไหลหลากมา

ท่วมข้าวกล้า แสนยากเย็น

น้ำตา ไหลกระเซ็น

เช่นภาคใต้ ของไทยเรา

สาวใด ไหนจะแล

ส่งรักแท้ ช่วยบรรเทา

โถใคร ไหนจะเอา

เราด้อยเด่น เช่นเศรษฐี

น้ำแล้ง สาวก็ลา

น้ำท่วมมา สาวไม่มี

รอไป ชั่วชีวี

หรือจะสม ดมแก้มแดง

สาวใด ไหนจะแล

ส่งรักแท้ ช่วยบรรเทา

โถใคร ไหนจะเอา

เราด้อยเด่น เช่นเศรษฐี

น้ำแล้ง สาวก็ลา

น้ำท่วมมา สาวไม่มี

รอไป ชั่วชีวี

หรือจะสม ดมแก้มแดง