เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันใย
ฉันทำ อะไรให้เธอเคืองขุ่น
ปรักปรำฉันเป็นจำเลยของคุณ
นี่หรือพ่อ นักบุญ
แท้จริงคุณคือคนป่า.
.ไม่ขอคุกเข่าเฝ้าง้องอน
แม้ใจ ขาดรอนขอตายดีกว่า
ไม่ขอ ร้องใครให้ กรุณา
ไม่ขอเศร้า โศกา
หรือบีบน้ำตาอ้อนวอนใครๆ.
เชิญคุณลงทัณฑ์ บัญชา
จนสมอุราจนสา แก่ใจ
ไม่มีวันที่ฉันจะร้องไห้
ร่ำ ไร เพราะฉัน มิใช่
หญิงเจ้า น้ำตา
กักขังฉันเถิด กักขังไป
ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขัง หัวใจให้ทรมา.
ให้ฉันเศร้า โศกา
เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย
กักขังฉันเถิด กักขังไป
ขังตัว อย่าขังหัวใจดีกว่า
อย่าขัง หัวใจให้ทรมา.
ให้ฉันเศร้า โศกา
เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย
