ครู คือผู้รู้วิชา

เปิดตำราสอนเด็กนักเรียน

กอไก่ กอกา สอนให้เขียน

นักเรียนทุกคนยังเข้าใจ

แต่ไฉน วันนี้ครูช้ำหนัก

ถูกเขาสอน เรื่องรัก

เลยต้อง น้ำตาหลั่งไหล

ฟังคำ สะกด

คำว่ารัก ไม่เคยเข้าใจ

เคยถือแต่ตำรากอไก่

เรื่องของหัวใจ ไม่เคยรู้เลย

อยากจะเอ่ย

อยากถามนักเรียนว่า

ครูสอน วิชา

มีคนร้องไห้บ้างไหม

แต่ครู เรียนรัก

ทำไมต้อง ปวดหัวใจ

อยากถาม ออกไป

แต่ก็อาย นักเรียน

เขียนสอจ้ำกระดานดำให้ท่อง

ครูยืนอยู่ หน้าห้อง

พออยากฮ้อง ให้สมใจ

อดกลั้นไว้

ว่าโตใหญ่ อยากอายเด็ก

พวกนักเรียน ยังเล็ก

ย่านว่าเฮา เป็นบ้า

มาโรงเรียนทุกวัน

เมื่อก่อนนั้น สนุกสนาน

สอนเด็กเด็กนักเรียน

พากเพียร หัวใจเบิกบาน

เดี๋ยวนี้ ครูประชาบาล

เรียนรัก ไม่ผ่าน

ทรมาน ซบเซา

เรา สอนเด็ก

สอนด้วยความ จริงใจ

แต่น้อง ทำไม

ใช้ภาษารัก ไม่ซื่อต่อกัน

รู้ว่าไม่เก่ง ก็น่าจะช่วยสอนฉัน

ปริญญา ที่ได้รับมานั้น

เขาให้ฉัน นี้มาเป็นครู

เรื่องเจ้าชู้ นั้นครูไม่เคย

หัวอกเอ้ย มาเสียทีพลาดท่า

เขาเรียนรัก ก้าวหน้า

เฮายังช้ากว่าไผ

สอนบอกได้แต่กอไก่กอกา

ปริญญา ความรัก

บอกว่าพอ ผมยอมแล้ว…