(បុប្ផាឋានសុបិន)

ស៊ិន ស៊ីសាមុត និង រស់ សេរីសុទ្ធា

(ប្រុសពោល) ព្រលឹង

បង អ្ហើយ នៅ ទី..ណា?

បង អ ន្ទះ សារ ចង់យល់..ភក្រ្ត

បង ចាញ់ សម្រស់

ស្រស់វរ លក្ខណ៍

ជំពាក់ ជាប់ ចិត្ត..កែ មិន បាន។

(ស្រីពោល) អ្នក ណា

វង្វេង មកពី ណា?

ហ៊ាន ប៉ង ស្នេហា មិនមើល ប្រាណ

ថយចេញឱ្យឆាប់ កុំរំ ខាន

ឋាននេះ ជាឋាន របស់ ខ្ញុំ។

(ប្រុស) បងមិនព្រមចេញទេ ពិសី

សុខចិត្ត តែក្ស័យ ដោយសារ ម៉ុម។

(ស្រី) កុំចង់ មកល្បួង

លួងស្នេហ៍ ខ្ញុំ ហ៊ឺ..

ក្រមុំ ខ្លាចខុស ប្រពៃ ណី។

(ប្រុស) កំហុស ប៉ុន្មាន បង

រ៉ាប់ រង ហ៊ឺ..

មិនឱ្យ មាសបង ព្រួយហ ប្ញទ័យ

រៀមសូម ថ្នាក់ថ្នម ឆោម ពិសី

លុះក្ស័យ ជីវិត ឥតបែក បែរ។

(ស្រី) ទេទេ! អូនមិនហ៊ានទេ បង

ប្រណី ស្រីផង កំពូល ស្នេហ៍។

(ប្រុស) បើអូន មិនព្រម

ស្ម័គ្របង ទេ

បងសុខ ចិត្តក្ស័យ ព្រោះនួនល្អង។

(ស្រី) ឈប់ សិន កុំអាល គិតចិត្ត ខ្លី

អូន ព្រម បេតី ហើយណា បង។

(ប្រុស) បង អរ ខ្លាំងណាស់

ស្រស់ទង វង។

(រួមគ្នា) យើងរួម ស្នេហ៍ស្នង

លុះក្សិណក្ស័យ

ដូចផ្កា រីកថ្មី ឋានសុបិន។

(សូមអរគុណ)