មហាសង្ក្រានច្រានឆ្នាំមួយទៅ

ទ្រូងសែនហ្មងសៅ

នឹកព្រួយក្រែងពៅឆាប់ភ្លេចរឿងដើម

រឿងបាត់ដំបងចងទងដង្ហើម

កាលជួបស្រីឆ្មើម

រដូវសន្សើមផ្ការីកស្គុះស្គាយ។

អូនដើររើសគ្រុំក្នុងស្ទឹងសង្កែ

ភក្រ្ត័ដូចដួងខែ

ថ្ពាល់ខួចមានស្នេហ៍ នេត្រាពណ្ណរាយ

ហត្ថាខ្ចីល្ហក់សក់ខ្មៅរំសាយ

បងគន់មិនណាយ

ក្លិនខ្លួនឆោមឆាយរាយសំណាញ់ស្នេហ៍។

វិចិត្រករអើយ! កុំបាច់គូរអី!

នៅក្នុងលោកីស្រីល្អគ្មានទេ

មានតែរំដួលដងស្ទឹងសង្កែ

ដែលខ្ញុំលួចស្នេហ៍

ទោះរយខួបខែក៏នៅចាំចង។

ឥឡូវរដូវផ្ការីកវិលវិញ

ទ្រូងសែនទោម្នេញ

ព្យុះកម្មបក់ដេញបាត់ផ្កាមួយទង

ត្រីក្រឹមអូនស្លាប់នៅក្នុងដបបង

លិខិតនួនល្អង

បងទុកទ្រាប់ខ្នងដេកស្លាប់ក្នុងផ្នូរ។

(ភ្លេង...)

វិចិត្រករអើយ! កុំបាច់គូរអី!

នៅក្នុងលោកីស្រីល្អគ្មានទេ

មានតែរំដួលដងស្ទឹងសង្កែ

ដែលខ្ញុំលួចស្នេហ៍

ទោះរយខួបខែក៏នៅចាំចង។

ឥឡូវរដូវផ្ការីកវិលវិញ

ទ្រូងសែនទោម្នេញ

ព្យុះកម្មបក់ដេញបាត់ផ្កាមួយទង

ត្រីក្រឹមអូនស្លាប់នៅក្នុងដបបង

លិខិតនួនល្អង

បងទុកទ្រាប់ខ្នងដេកស្លាប់ក្នុងផ្នូរ។

សូមអរគុណ!