ก็เฮาเป็นสาวหมอลำ
เวรกรรมล่ะมาได้ผัวครู
มันทรมานน่าดู
ผัวครูกับสาวหมอลำ
เซ่ามาครูออกไปสอน
อีตอนละข้อยมาจากลำ
กะเลยบ่ได้นอนนำ
เวรกรรมหมอลำผัวครู
เวรกรรมหมอลำผัวครู
อยู่จั่งซี่
เหมิ๊ดปีล่ะแม่ ล่ะพ่อ
โอ้เด้นอ เด้หน่อเด้น่อ
แนวอยากพ้อ
เด้อกะบ่ได้พ้อ
แนว อยากได้เด้อกะบ่ได้
ใจเอ้ยทุกข์แฮง
ได้แต่แห้งนอนตื่นมึนหัว
ว่ามีผัวกะคือบ่มี
เบิ่งตี้นอนแล้ง
ตาเว็นแดงเด้อตาเว็นค่อย
ดวงตาพาลอย
ออกลำซั่นตัว ซั่นตัว
ส่วนผู้ผัวเด้อกะกลับเข้าบ้าน
นอนเฝ้าแต่เฮือน
ไปเขียนกะตั้งแต่ กไก่
ไปเขียนกะตั้งแต่กไก่
ขไข่ หหีบบ่เขียน
ไปสอนกะตั้งแต่โรงเรียน
อยู่เฮือนครูโลดบ่สอน
ข้อยตี่หละก็มีแต่ลำ
เช้าค่ำกะตะลอนตะลอน
ยามกินหละกะบ่ได้นอน
ยามนอนหละกะบ่ได้กิน
กลุ้มใจเด้ได้ผัวครู
อดสูหัวใจบ่สิ้น
มีแต่ทำมาหากิน
นอนดิ้นนอนหนาวเช้าค่ำ
เวรกรรมหมอลำผัวครู
เวรกรรมหมอลำผัวครู
บ่ได้สิง ได้สู่
อดสูหัวใจหลายนี่
ชีวิตข้อยสะมาเป็นจั่งซี่
จั่งซี่โอ๊ยจั่งซี่จั่งซี่
โอ๊ยนี่จั่งแม่นกรรม
แก้มอ่ำถ่ำโอ๊ยผัวครูเอย
จั่งแม่นเฉยเมยแท้น้อพี่
แท้น้อ พี่ เออๆ
ไปเขียนกะตั้งแต่ กไก่
ไปเขียนกะตั้งแต่กไก่
ขไข่ หหีบบ่เขียน
ไปสอนกะตั้งแต่โรงเรียน
อยู่เฮือนครูโลดบ่สอน
ข้อยตี่หละก็มีแต่ลำ
เช้าค่ำกะตะลอนตะลอน
ยามกินหละกะบ่ได้นอน
ยามนอนหละกะบ่ได้กิน
กลุ้มใจเด้ได้ผัวครู
อดสูหัวใจบ่สิ้น
มีแต่ทำมาหากิน
นอนดิ้นนอนหนาวเช้าค่ำ
เวรกรรมหมอลำผัวครู
เวรกรรมหมอลำผัวครู
บ่ได้สิงได้สู่
อดสูหัวใจหลายนี่
ชีวิตข้อยสะมาเป็นจั่งซี่
จั่งซี่โอ๊ยจั่งซี่จั่งซี่
โอ๊ยนี่จั่งแม่นกรรม
แก้มอ่ำถ่ำโอ๊ยผัวครูเอย
จั่งแม่นเฉยเมยแท้น้อพี่
แท้น้อ พี่ เอ้อเออ
