ปลอบใจตัวเอง
ว่าฉันมาไกลเกินย้อนไป
เหนื่อยแทบไม่ไหว
และน้ำตายังไหลนอง
สิ่งที่ประคอง
กลับค่อยๆไกล จนลับไป
จนมีแค่ฉัน คนเดียวเท่านั้น
ที่ยังคงกอดมันไว้
จะหลุดพ้นเมื่อไร
ทำไมอยู่ตรงนี้
ถามตัวเองซ้ำๆ
ไม่เข้าใจสักที
โอ้ย..
เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจ แทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้
เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
สิ่งที่เธอทำ
กลับย้ำให้ฉันยิ่งเข้าใจ
เจ็บไปทำไม
อยากหนีให้ไกลสักที
แต่เมื่อได้มองดวงดาว
และเห็นว่ามันสวยดี
ใจมันกลับคิด
จะดีกว่าไหม ถ้ามีเธออยู่ตรงนี้
จะหลุดพ้นเมื่อไร
ทำไมอยู่ตรงนี้
ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที
โอ้ย.. เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้
เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
แม้ว่าเธอ จะทำให้ช้ำเท่าไหร่
ฉันยังมีใจ
แม้ว่าใคร ต่อให้ฉุดรั้งเท่าไหร่
ฉันยังลงใจให้เธอ
โอ้ย..
เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน
เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย
ขาดเธอไม่ได้
เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
