Τσιφτετέλια στην Αθήνα,
με κλαρίνα και ρυθμούς.
Λίγα χρόνια κι είναι κρίμα,
να τα ζούμε με καημούς.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
Τα μεγάφωνα το λένε,
διαπασών το τραγουδούν.
Φταίχτες είν′ όσοι δε φταίνε,
γι' αυτό πίνουν και ξεχνούν.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
Ωχ αμάν!
Γιατί τα πεντοχίλιαρα,
δεν είναι πετσετάκια.
Να παίρνω με τη σέσουλα,
να γράφω ραβασάκια.
