Yargılar durur bizi penceredekiler
Hiçbir zaman cesaret edip de aşağı inmediler
Gördüm gözlerinde korku vardı ellerinde kalem
Bütün senaristler mahallemden dizi türettiler
Ben size yazdığımda suçlu
Kapı çaldı koştu, açtım yine polis.
Gülümseyip sustum, yazdığı nemledi.
Karalayıp durdu, bir karakol bir sahne.
Bütün kariyerim bu, buz gibi nezare.
Ne ki hapishane
İçeridekiler mi suçlu dışarıdakiler mi
Tartışırız senle bunu etmiyorum hane
Gel de gör nasıl büyüdüğüm mahalle
Safa sokaklarda katı kurallar var
Okuduğum kitaplarda yazmıyor buralar
Bir gece can ölür
Bir yıldız parlar
Şarkılarım senelerce kulaklarda çınlar
Büyümek suç
Yaşamak suç, konuşmak suç
O yüzden suç, büyümek suç
Yaşamak suç, konuşmak suç
O yüzden sus, büyümek suç
Yaşamak suç, konuşmak suç.
O yüzden sus, büyümek suç.
Yaşamak suç, konuşmak suç, o yüzden sus bizi
Karalar bütün televizyonlar, sana sepet dedikleri sanırım soyunmak
Mafya dizileri var, ahlak sorunları
Kelepçeye layık olan hep kara çocuklar
Bütün suçumuz hala sokakta olmak.
Bu bataklıkta büyümek, tüm olanları görmek.
Yazabilirdim ben de romantik şarkıları.
O kolpa şair gibi saçımı taramayı.
Tüm istedikleri bu.
Ey başını yürü istekleri bul
Gördüğünü unut senden istediği bu
Ya yakol ya da kul inan istediği bu
Çünkü yaşaman bir suç senden istediği bu
Ey başını yürü inan istediği bu.
Gördüğünü unuttun istedikleri bu.
Ya yok ol ya da kul.
Çünkü bu mahallelerde yaşaman bir suç.
Büyümek suç, yaşamak suç, konuşmak suç.
O yüzden sus.
Büyümek suç, yaşamak suç, konuşmak suç.
O yüzden sus.
Büyümek suç, yaşamak suç, konuşmak suç.
O yüzden sus.
Büyümek suç, yaşamak suç, konuşmak suç.
O yüzden sus!
Emine suç.
Yaşamak suç.
Konuşmak suç.
O yüzden sus.
Büyümek suç Yaşamak suç Konuşmak suç
Süleyman.