Yağmur sonrası karanlıkta bir şehir

İçinde ben.

Şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden

Giderken sen...

Tüyleri ıslak kuşlar su

içiyorlar çeşmelerden

Kimsenin umrunda değiliz,

Ne aşk

Ne ben.

Bir şey olmamış,bir yerinden

vurulmamış gibidir şehir.

Her gidiş niye birbirine benzer.

Arabaların camlarını

siler tinerci çocuklar

Bir sigara parasına ömrümü anlatırım

Belki onlar dinler

Çekip gidişin hangi şarkıya benzer

Bulup çıkarırız karanlıkta

bir şehrin içinden

Çocuklarla beraber

Neden kimsenin umrunda değiliz

Neden

Ne aşk

Ne ben

Islık çalmayı bilseydim

Birazda kahretmeyi

Hayır aç değilim diyebilmeyi

Canım istemiyorlarla çekip gitmeyi

Denizi seyretmeyi kıyıdan

Martılardan dilek

tutmayı becerebilseydim

Belki kolay olurdu sensizlik

Belki benide alırdı koynuna

hasretin derin boşluğu.

Yapabilseydim,kapıyı

ardından ben kapayabilseydim

Camlara vurabilseydim

öfkesini sensizliğin

Kırıp dökebilseydim senin gibi

Birde ayr ğı sevseydim olurdu sanki.

Şu senin gidişin biraz üzmeliydi

yağmur sonrası bu şehri

Elimi tutmalıydı beyoğlu

Koluma girmeliydi üsküdar

Geçer demeliydi bakinin kahvesi

Sinema afişleri gönlümü almalıydı

Göz kırpmalıydı fatihin ana caddesi

En azından kadıköy biraz ağlamalıydı

Olur demeliydi galata

Samatya yanımda yürümeliydi

tren raylarıyla

Saçlarımı okşamalıydı Kasımpaşa

Aşk böyledir demeliydi Bakırköy mesela

Yüzüme rüzgarını sürmeliydi Eyüp Sultan

Eminönü oturmaya gelmeliydi

bütün kuşlarıyla

Tophane demli bir çay

söylemeliydi en kırılgan anımda.

Yağmur sonrası bu şehri kolkola

geçmeliydim bütün arkadaşlarla

Bir şiir yazabilmek

için kocaman yalnızlığa

Bunun için isterdim bu şehri yanımda

Yağmur sonrası karanlıkta bir şehir

İçinde ben

Şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden

Giderken sen...