Wracam ze studia do domu - Ty czekasz jak zawsze.

Ale w oknie poświaty z lampy brak, damn.

Zapalam światło i nagły strach mnie mdli jakbym miał od zapaści paść, nie.

Co tak pusto jest? Okradli nas?

Czy w niewoli Cię napastnik ma?

Ale w łazience wszystko staje się jasne, ta.

Bo tylko Twoich tu kosmetyków w szafce brak, o.

Jeszcze wczoraj marzyliśmy po winie w Vapiano.

Potem na sofie widzieliśmy rodzinę Soprano.

Dzwonię do Ciebie, ale widzę, że damo nie odebrałabyś tu nawet jakbym dał Ci godzinę sygnału.

Znowu mam ochotę na fajki.

Z nikotyną dziś nie wchodzę w te szranki.

Idę do nocnego, wypiję coś mocnego.

Bo nie rozumiem, co doprowadziło Cię do tego, nie.

Nie szukaj mnie, nie trzeba.

Gdy jestem - nie dostrzegasz.

Gdy znikam - łzy wylewasz.

A mnie nie ma.

Nie szukaj mnie, nie trzeba.

Gdy jestem - nie dostrzegasz.

Gdy znikam - łzy wylewasz.

A mnie nie ma.

Jak kamień w twarz twój zimny głos na mnie działa.

To już nie Ty, nieznajomy ktoś.

Pogubiłeś się, mnie zgubiłeś też i za rękę już nie trzymasz.

Kiedy nie mam sił, by dalej iść - Ciebie nie ma.

Nie śpiesz się z tym odejściem ode mnie, bo nigdy nie starałem dla nikogo wcześniej się.

Powiem więcej - ode mnie miała nie będziesz lepszego nikogo.

Wróci tu teraz, zabiorę ją tam, gdzie latały te mewy.

Stała tam sama, nasze oczy poznały się wtedy.

Ale nie wróci - to outro, nie preludium.

Sam sobie zasłużyłem.

Dziś nie byłem w studiu.

Nie szukaj mnie, nie trzeba.

Gdy jestem - nie dostrzegasz.

Gdy znikam - łzy wylewasz.

A mnie nie ma.