Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni ,
Kradniesz moje serce , musisz być ,
Księciem.
Tylko Ty , mało co i przytaknęłabym ,
Tej rutynie co z miłości drwi ,
Jesteś
Obok mnie , obok mnie , obok mnie , obok mnie.
Zrób co się da , co tylko się da ,
Niech nasza bajka trwa ,
Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.
Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,
Gdy inni mówią " nie " ,
Będziemy biec do siebie.
Przez ten mur ,
Dziwnych spojrzeń których pełno tu ,
Przez czerwone światła gorzkich słów
Biegnę.
Przez miasta kłamstw
Zmuszeni biec co dnia , by poznać jedną z prawd ,
Ty i ja !
Zrób co się da , co tylko się da ,
Niech nasza bajka trwa ,
Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.
Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,
Gdy inni mówią " nie " ,
Będziemy biec do siebie.
Rzeczywistość i marzenie
Muszą się wciąż o nas bić.
Naszą bajkę pisz codziennie ,
Skrytą w prozie zwykłych dni.
Zrób co się da , co tylko się da ,
Niech nasza bajka trwa ,
Chcę jak księżniczka z księciem mknąć po niebie.
Przez siedem mórz , gór , ulic i rzek ,
Gdy inni mówią " nie " ,
Będziemy biec do siebie.
Aaa … aaa... aaa...
