Πώς θα ′σουν ξεχωριστός
Αν σ' αγαπούσαν όλοι
Ο κόσμος αυτός
Μπροστά σου είναι μικρός
Πώς θα ′σουν εσύ
Αν ήσουν σαν τους άλλους
Γύρισα, μα είναι σαν να μην έλειψα στιγμή
Αν με κοιτάξεις στα μάτια, δεν άλλαξα
Έχω γυρίσει απ' το μέλλον κι αντάλλαξα
Τη ραγισμένη καρδιά μου με μια τεχνητή
Γιατί για σένα τη χάλασα
Μα ήξερα όταν σε είδα
Πως θα μπλέξουμε πάλι στα ίδια
Σε neon φεγγάρια στην τέταρτη διάσταση
Ναυαγοί στην μπλε καταιγίδα
Ρίξε σύρμα ότι γύρισα
Ξαναβολτάρω ξανά
Με τον ξανθό στην παλιά γειτονιά
Γι' αυτό τα αλάνια ρίχνουν σύρμα ότι γύρισα
Κι έχω έναν κόμπο να λύσω
Πέταξε τα αθλητικά στα καλώδια
Αν όταν φύγω δεν ξαναγυρίσω
Έγραψα Μαύρη Τετάρτη στον τοίχο
136, αυτό είναι προπομπός
Το γράφω καθώς αναζητώ στη χασούρα μου φως
Και δεν νομίζω πως
Άλλος τη φανέλα της ομάδας του ματώνει σαν εμένα
Και το αίμα τρέχει κάτω, κι όταν στάζει, βάφει έναν στίχο
Απ′ τα παλιά που με γυρνάει σταθερά
Κάθε Τετάρτη στην παράδοση πιστά!
Brando, D, Marseaux
Ανάποδο G, είμαστε πίσω
Όσο κι αν θέλω να φύγω
Πάντα εδώ θα γυρίζω
Κι ό,τι σου πω είναι απόλυτο
Γιατί είμαι σίγουρος πως θα το ένιωσαν
Δεν με θυμάσαι
Ήμουν εγώ που παλιά απαρατήρητος πέρναγα
Από τις πρώτες μικρές συναυλίες
Πριν χρόνια στο bums και στο Modu
Το ξέραμε πως η σκηνή μάς ταιριάζει κουτί
Μάγκες, θυμάστε τι λέγαμε
Προσωπικά δεν θα το άλλαζα αυτό
Με καμιά Παναγία, στ′ ορκίζομαι
Γι' αυτό σηκώστε τα χέρια ψηλά
Πες πως για χρόνια να λείψαμε
Αν ήσουνα στα δύσκολα εκεί
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ
Αν για όσα ένιωσες ψάχνεις φωνή
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ
Αν πίστεψες σε μένα απ′ την αρχή
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ
Γιατί οικογένεια σημαίνει ή κανείς ή μαζί
Για όσα με κρατάνε ζωντανό
ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΣΑ
Για όσα έχω ακόμα να μοιραστώ
ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΣΑ
Για να σου πω τον τελευταίο μου καημό
ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΣΑ
Να βρω το γιατρικό μου μήπως πια κοιμηθώ
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε
ΠΕΣ ΤΟ
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε
ΠΕΣ ΤΟ
Φέτος θα δούνε τι αξίζουμε
