เนิ่นนาน ที่เราเดินตามฝัน
จากบ้าน มาไกล
จากทุ่งนาเขียว
ภูเขาสูง ข้างทุ่งดอกไม้
มาสู้อยู่กลางแสงไฟ
เมืองไม่ยอมหลับ
สัญญา ไม่ได้ดีขึ้นมา
จะไม่ ยอมกลับ
งานหนักเพียงไหน
บอกหัวใจให้ยืนตั้งรับ
แม้ความจริงเฝ้าแต่นับ
คำว่า ผิดหวัง
ยืนบนถนนคนสู้เพื่อฝันลำพัง
คว้างดังเศษฟาง
ที่ถูกลมพัดมาไกล
จากเช้าจรดเย็น
ต้องเป็นคนมีเจ้านาย
เลิกงานค่อยมีลมหายใจ
เป็นของตัวเอง
เหงาจัง กลับห้องมามีเพื่อน
ก็เพียง เสียงเพลง
วันที่ปัญหา
หอบภาระเข้ามาข่มเหง
ได้แต่บอกใจตัวเอง
ไม่ให้หยุดฝัน
ยืนบนถนนคนสู้เพื่อฝันลำพัง
คว้างดังเศษฟาง
ที่ถูกลมพัดมาไกล
จากเช้าจรดเย็น
ต้องเป็นคนมีเจ้านาย
เลิกงานค่อยมีลมหายใจ
เป็นของตัวเอง
เหงาจัง กลับห้องมามีเพื่อน
ก็เพียงเสียงเพลง
วันที่ปัญหา
หอบภาระเข้ามาข่มเหง
ได้แต่บอกใจตัวเอง
ไม่ให้หยุดฝัน
