แม่ น้ำตาล ก้นแก้ว

เขาชิม เจ้าแล้ว

จึงตก ถึง มือพี่

ถ้าหาก เป็นแหวน

ก็เปรียบ ดังแม้น

เจ้าโดน สวมฟรี

เพชร ที่งาม

หรือ จะมี

ค่าสูง ยิ่งกว่า

ดรรชนี ของนาง..

แม่ น้ำตาล ก้นแก้ว

เขาชิม เบื่อแล้ว

จึง ถูกเขา ทิ้งขว้าง

สูญสิ้น ความสาว

แล้วเจ้า จึงรู้

ว่าเดิน หลงทาง

พี่ ไม่โกรธ

เจ้า หรอกนาง

ยังรัก ไม่จาง

รักนาง เสมอ..

ถึงพี่ เป็นมือ

สอง รอง คนอื่น

พี่ ก็ยัง ยิ้มชื่น

ต้อนรับ การกลับ

ของ เธอ

ตักพี่ ยังว่าง

อกพี่ ยังอุ่น เสมอ

ตาลจ๋า กลับมา

เถิด เธอ

พี่หลง ละเมอ

เพ้อเฝ้า ใฝ่ฝัน..

แม่ น้ำตาล ก้นแก้ว

เขาชิม เจ้าแล้ว

พี่ ก็ขอ รักมั่น

ถึงจะ เหลือเดน

เพราะผ่าน คนชิม

มานาน แสนนาน

พี่ ก็ยัง ต้องการ

รอรับ รสหวาน

น้ำตาล ก้นแก้ว..

แม่ น้ำตาล ก้นแก้ว

เขาชิม เจ้าแล้ว

พี่ ก็ขอ รักมั่น

ถึงจะ เหลือเดน

เพราะผ่าน คนชิม

มานาน แสนนาน

พี่ ก็ยัง ต้องการ

รอรับ รสหวาน

น้ำตาล ก้นแก้ว..