สะพานไม้ไผ่

ทอดฝั่งฝันให้ก้าวเดิน

เผชิญเรื่องราวอันมากมาย

มีดี และมีร้าย ประปรายบนสะพานไม้คลอนแคลน

จึงเป็นสะพานไม่มั่นคง

พร้อมผุพังลง ล่ม ลง คงคา

แต่เธอก็จับมือฉัน ร่วมก้าวมา

สองใจศรัทธา แม้จมคงคาไม่ปล่อยมือ

จึงเป็นสะพาน ที่ทอดยาว

เหน็บหนาวไร้แสงดาวแสงไฟ

ไม่มั่นคง สักเท่าไหร่

จึงใช้ใจ สาดแสงเพื่อนำทาง

แรพ สะพานที่สร้างจากไผ่

อาจผุพังได้ตามกาลเวลา

จับมือฉันเดินก้าวไป

เดินบนเล่มไผ่ด้วยใจศรัทธา

ไม่ใช่ปักษีวิหค และไม่ใช่นกเหล่าสกุณา

และจึงไม่อาจบินข้ามสะพาน

เหมือนในนิทานหงษ์กับอีกา

พฤกษาอยู่ในกระถาง

มันจึงวางห่างจากแสงอาทิตย์

กิ่งใบอาจไม่โสภา

เพราะมีชายคาบังมันเกือบมิด

แต่หากเราประคับประคอง

แล้วเราลองมองไปยังอีกทิศ

แล้วมันก็พอเพียงเพื่อผุดผ่อง

เมื่อมีแสงส่องลอดมาแค่นิด

แผ่นทองบนลูกนิมิต

แม้บางเพียงนิดแต่ก็เป็นทอง

จะเหล็กคอนกรีตไม้ไผ่

สะสารอันใดที่ทอดข้ามคลอง

ล้วนแล้วเรียกว่าสะพาน

ถ้าเราต้องการข้ามดังใจปอง

ทุกก้าวที่เรานั้นย่าง

ก็มีบ้างวันฟ้าคะนอง

จึงเป็นสะพาน ที่ทอดยาว

เหน็บหนาวไร้แสงดาวแสงไฟ

ไม่มั่นคง สักเท่าไหร่

จึงใช้ใจ สาดแสงเพื่อนำทาง

สะพานไม้ไผ่ สองเรา ยังก้าวไป

สองใจ หนึ่งฝันไม่ย่อท้อ

ยังเฝ้ารอดูฝั่งฝัน

แม้ว่ามันเดินบนทางที่ลําเค็ญ

จึงเป็นสะพานไม่มั่นคง

พร้อมผุพังลง ล่ม ลง คงคา

แต่เธอก็จับมือฉัน ร่วมก้าวมา

สองใจศรัทธา แม้จมคงคาไม่ปล่อยมือ

จึงเป็นสะพาน ที่ทอดยาว

เหน็บหนาวไร้แสงดาวแสงไฟ

ไม่มั่นคง สักเท่าไหร่

จึงใช้ใจ สาดแสงเพื่อนำทาง

จึงเป็นสะพาน ที่ทอดยาว

เหน็บหนาวไร้แสงดาวแสงไฟ

ไม่มั่นคง สักเท่าไหร่

จึงใช้ใจ สาดแสงเพื่อนำทาง