เท่านี้ก็ตรม หนักหนา
แล้วยังจะมา
ใช้ความเย็นชา ฆ่าฉัน
อกตรม ขมจิต คิดว่าสักวัน
คิดว่าไม่นานฉันคงจะสิ้น
เท่านี้ก็ตรม ไม่หาย
ไหนจะต้องอาย
แลัวยังไม่วาย ถวิล
ต้องซม ซบหน้า
น้ำตาร่วงริน
ไหลโลมลงดิน
เหมือนรินจากใจ
อย่าเย้ยเยาะฉัน
แล้วคงสักวัน
เธอต้องร้องไห้
วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัย
แล้วจะเจ็บใจ
โทษใคร เล่าเธอ
เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ
ระกำเท่าไร
ฉันยังอภัย ให้เสมอ
ไม่เคย นึกโกรธ
คิดลงโทษเธอ
แล้วใครเล่าเออ
รักเธอเท่าฉัน
อย่าเย้ยเยาะฉัน
แล้วคงสักวัน
เธอต้องร้องไห้
วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัย
แล้วจะเจ็บใจ
โทษใคร เล่าเธอ
เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ
ระกำเท่าไร
ฉันยังอภัย ให้เสมอ
ไม่เคย นึกโกรธ
คิดลงโทษเธอ
แล้วใครเล่าเออ
รักเธอเท่าฉัน
