คืนเงียบเหงา

ดาวยังมีดวงจันทร์

ผิดกับฉัน

ไม่มีใครคอยห่วงหา

เสียงหัวใจแผ่วเบา

เคล้าเสียงลมพัดมา

บอกว่าสัญญาหมดความหมาย

คนที่รอ ใจมันทรมาน

แค่คำหวาน

หว่านล้อมให้หลงงมงาย

หอมกลิ่นความคิดถึง

ซึ่งเธอไม่เคยใส่ใจ

ไม่เคยรู้สึกอ่อนไหว

เพราะใจด้านชา

มีแต่เพียงน้ำตา

อาสาเป็นเพื่อนปลอบใจ

ดูสิแต่ใบไม้

ยังรอจะสมน้ำหน้า

ไม่ใช่คนสำคัญอะไร

แค่คนรอที่ไม่มีค่า

ไม่เคยอยู่ในสายตา

แล้วเค้า จะมองกลับมาทำไม

คนใจเหงา

มองดาวในอ้อมกอดจันทร์

ร่องรอยความฝัน

ไม่ทันเลือนลาง จางหาย

หนึ่งคนตั้งใจจะรอ

อีกคนก็ลืมง่ายดาย

สงสารกันหน่อยเป็นไร

เห็นใจคนรอ

คนใจเหงา

มองดาวในอ้อมกอดจันทร์

ร่องรอยความฝัน

ไม่ทันเลือนลาง จางหาย

หนึ่งคนตั้งใจจะรอ

อีกคนก็ลืมง่ายดาย

สงสารกันหน่อยเป็นไร

เห็นใจคนรอ

เพียงแค่ให้เธอเห็นใจ

คนที่เฝ้ารอ