မေခၚပဲလာမႏွင္ပဲေျပး
ျမန္မာျပည္သိန္းတန္၊ေမဆြိ
က်ား မေခၚပဲလာ....
မႏွင္ပဲေျပးတဲ့ မိန္းကေလးရာ
တကယ္ အျဖစ္ေလလား
ဝိုးတဝါးအိမ္မက္ေလလား မေရရာ
ဟိုတစ္ခါ တစ္ညခ်မ္း
ဆန္းစလမင္း သာခ်ိန္ခါ
ေငြတိမ္လႊာၾကားကေလလား
ေငြၾကယ္စံုေဘးကေလလား
လွတပါးေပၚလာ
ေတြ႕လာရတဲ့မိန္းကေလးရာ
မေခၚပဲသူလာ
မႏွင္ပဲေျပးတဲ့ မိန္းကေလးရာ
မ ထိန္ဝွက္စကား
အိမ္မက္လားလို႔ ယံုမွားသံသယ
မျဖစ္လိုပါ အႏွစ္ပိုစရာ အခ်စ္ပိုကာ
သာယာလွတဲ့
ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ကမ႓ာ
ဘယ္ေသာအခါမွ
ေခ်မႈန္း မပစ္ပါဘူးရွင္ရာ
က်ား တစ္ကိုယ္တည္း ္ထီးက်န္
ကိုယ္ဘဝအေျခမွန္
ေဝဆာလန္းဆန္း လာေသာအခါ
သူလာလို႔ေပလား သူေရာက္လာလို႔လား
သာယာသလားထင္ခ်င္တာ
သူသာမရွိရင္
ဘဝင္ၫွိဳးရ အလွပ်က္သုဥ္း
ကိုယ္ဘဝတစ္ခုလံုး
ေျခာက္ေသြ႕ႏြမ္းေႂကြမွာ
မ ထိန္ဝွက္စကား
အိမ္မက္လားလို႔ ယံုမွားသံသယ
မျဖစ္လိုပါ အႏွစ္ပိုစရာ အခ်စ္ပိုကာ
သာယာလွတဲ့
ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ဦးရဲ႕ကမ႓ာ
ဘယ္ေသာအခါမွ
ေခ်မႈန္း မပစ္ပါဘူးရွင္ရာ
က်ား မေတြးဝံ့စရာ ေမာင့္အတြက္မေရရာ
ရတက္မေအး ေဆြးဖိုၾကံဳလာ
တေန႔ေသာအခါ သူျပန္လည္ကာ
စြန္႔ခြာထြက္ေျပး မေခၚပဲလာ
မႏွင္ပဲေျပးတဲ့ မိန္းကေလးရယ္လို႔သာ
အသည္းမွာ ကမၺည္းတင္ ရင္မွာစြဲၿငိ
ပေဟဠိဆန္သူရာ
တကယ့္အျဖစ္လားအိမ္မက္လား
အေတြးမ်ားစိတ္မွာ
တထိတ္ထိတ္ရင္ခုန္လာ...
မေခၚပဲလာ...
မႏွင္ပဲေျပးတဲ့မိန္းကေလးရာ...
