Sevmek ne tuhaf şey..

Mutluluğumun kaynağı da sensin,

acımın sebebi de…

Burnumun direği sızlıyor

seni düşündükçe, üzülüyorum.

Oysa ne güzel hayallerim vardı…

Ne çok dua etmiştim

birlikte yaşamak,

birlikte yaşlanmak,

birlikte ölmek için.

Her şeyin en güzelini seninle

yapmak için ne kadar hevesliydim oysa…

Şimdi bütün heveslerim kursağımda

birer kördüğüm, bütün duygularım yaralı…

Hayattan hiçbir beklentim

yok artık… Seni bekledim

de ne oldu sanki?

İster dünya yıkılsın bu

saatten sonra, isterse kıyamet kopsun.

Artık ne olacaksa olsun!

Ben körü körüne bağlanırken sana,

sen içten içe öldür müşsün ya beni;

canın sağ olsun.

Bir daha sever miyim böyle,

hırpalar mıyım kendimi yok yere…

Bu da bana ders olsun!

Bu ders son olsun…

EZGİN KILIÇ