ਉਹ ਸੱਥਾਂ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਵਸਦੇ

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਦ ਉਚਾ ਹੁੰਦਾ ਓਦੋਂ ਵੀ ਉਚਾ ਹੱਸਦੇ

ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਗੀਤ ਰਕਾਨੇ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਸੱਧ ਲੈਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਹਾਲੇ ਤੂੰ ਰੰਗ ਨਈ ਤੱਕਿਆ ਚੇਤਰ ਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਦਾ

ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਮੋਹ ਆਊਗਾ ਤੂੜੀ ਦਿਆਂ ਕੁੱਪਾਂ ਦਾ

ਕਿੰਨਾ ਹੀ ਵੱਡਾ ਮੰਨ ’ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਗੀਆਂ ਨੂੰ

ਸਾਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਬੰਨਕੇ ਰੱਖੀਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਤੰਗੀਆਂ ਨੂੰ

ਫਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਖਾਰਾ ਮੰਨਕੇ ਸ਼ਾਮੀ ਪੀ ਲੈਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਸਾਡਾ ਪਿੰਡ ਟਿਕਾਣਾ ਮੂਰੇ ਹੋ ਦੱਸਦੇ ਆਂ

ਰੱਬ ਥੱਲੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਨੀਂ ਸੌਹਾਂ ਜਦ ਚੱਕਦੇ ਆਂ

ਸਾਨੂੰ ਆ ਨਕਲੀ ਹਾਸੇ ਲੱਗਦੇ ਆ ਜ਼ਹਿਰ ਕੁੜੇ

ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਨਈ ਆਉਂਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਕੁੜੇ

ਆਮਦ ਨੂੰ ਗੱਲੀ ਲਾ ਲੈ ਕਿਹੜਾ ਕੁਹ ਕਹਿੰਦੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਬੋਲਾਂ ਦੇ ਪੱਕੇ ਕੁੜੀਏ ਹਿਲਦੇ ਨਾ ਥਾਂ ਤੋਂ ਨੀਂ

ਯਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੱਜਣ ਹਾਕਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਨਾ ਤੋਂ ਨੀਂ

ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਲਾਕੇ ਰੱਖੀਏ ਸਿਰ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ

ਬਾਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਰਕਾਨੇ ਪੁੱਛ ਲਈਂ ਕਦੇ ਕੜ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ

ਯਾ ਤਾਂ ਗੱਲ ਲੱਗ ਜਾਣੇ ਆਂ ਯਾ ਫਿਰ ਗੱਲ ਪੈਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ

ਉਹ ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇਖ ਲਈਂ ਆਕੇ ਹੱਸਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣੇ ਆਂ