"Yükselmek alçalmaktan zor keke" deme sakın, hiç yere düşmem
Yüz vermek, göt vermekten kötü bazen, hep astarı ister
Bass′lara tizler karışır, gece gündüzü reddedemez gene bekler
Ömründen ömür satar birbirine bu sokakta genç kelebekler
Yaslara doy, elleri-kolları taşların altına koy dedi (koy)
Her boku gördüm, ölüm, yaşam, hastalık, giden hiç geri dönmedi (ya)
Ben suyu paylaştım, kancıklar ekmeği bir kere bölmedi
Ölmedim açlıktan, uykumu bölmedim, vicdanım kuş gibi
Soğuk bi' duş gibi, gerçekler Antartika′da bi' kış günü
Yanaşma git geri, sevgiler de yalandan hep üstün körü
Şapkayı at gör keli, insan dediğin şeytanın en has dölü
Yaslanıp arkama yaşlanıyom, dinliyom, hiç sikimde değil sonu
Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum
Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah)
Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum
Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah)
Yok yere doğdu bu insanlar, kirletiverdi bu insanlık
Gelip her yeri sardı bu kindarlar, bütün her şeye sahip oluruz sandık
Gözleri görünen timsahlar var, düşmeni kolladı simsarlar
Çalıp her şeyi Allah'a ısmarladılar, kanar mıyım sana? Hiç sanmam
Ödedik her şeyi bedel diye, sormadı kimse: "Bu neden?" Diye
Giydik nefreti kefen diye, bunalıma girip aldığım nefes niye?
Kendine son kez dilek dile, bilek büker bu renk sinek bile bizden daha özgür
Kendine gel dönüşmen zaman almaz hiç beyazdan kire
Bu bataklıkta sıkıntıya doğmuşum gibi
Meğer her boku kendime sormuşum
Her sene on yaş atıp, bütün kavgalara doyup sanki
Bütün güzel hayalleri boğmuşum
Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum
Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum
Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum
Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah)
