ทุกครั้งที่ถาม

ทุกครั้งที่ถามว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม

ก็ลูกก็รู้ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไหร่

อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ

ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป

ก็ไม่มีโอกาสได้ดูแล

อาจมีบางครั้งที่น้อยใจในโชคชะตา

ชีวิตเกิดมาทำไมไม่ดีเหมือนใคร

เก็บเอาความจนไว้เป็นแรงบรรดาลใจ

สักวันเราต้องสบาย

มองดูพ่อแม่ก็แก่ลงทุกวัน

แต่ว่าความฝันยังไปไม่ได้ถึงครึ่งเลย

เส้นทางชีวิตจะเป็นยังไงไม่รู้เลย

เก็บคำที่แม่สอน

เรียงมาเป็นกลอนให้ลองฟัง

ถ้าเจ้าอยากสบาย

แม่นเจ้าเป็นนายเด้อคำ

เลือกทางที่เดิน

สิ่งที่เผชิญในชีวิต

ในวันที่แม่

ทุกครั้งที่ถามว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม

ก็ลูกก็รู้ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไหร่

อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ

ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป

ก็ไม่มีโอกาสได้ดูแล

เลือกออกจากเรียนเพื่อมาดูแล

แล้วแต่ใครจะว่าลูกไม่ได้แคร์

มันคงไม่มีความถ้าใบปริญญา

ได้มาแล้วแม่ไม่อยู่

ลูกไม่ได้ดีเลยสักทางชีวิตก็ไม่เอาไหน

เอาความฝันเขียนไปในเพลง

ว่าสักวันเราต้องสบาย

ความจนเป็นแรงบรรดาลใจ

แต่ไม่เคยอายว่าเป็นแค่ลูกชาวนา

บ่มีใบปริญญาอีแม่สิอายไผบ่

เลือกทิ้งความฝันเพื่อจะมาดูแลต่อ

ถึงจะเหนื่อยไม่เป็นไร

ลูกสัญญาจะไม่ท้อ

อยากให้สบายบั้นปลายชีวิต

ฟังเด้อฟังแม่สาก่อน

คั่นเจ้าเหนื่อยกะมานอน

แม่สิกล่อมให้เจ้าหลับ

ถึงเป็นจุั่งใด๋แม่ก็ยังฮัก

เด้อลูกเอ๋ย

ต้นทุกชีวิตเราต่างกันลูกมีฝันจงทำไป

แม่จะคอยเป็นกำลังใจเด้อ

ทำสิ่งลูกรักให้ดีเถิด

คงไม่เป็นไรไม่มีใบปริญญา

คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน

ลูกจงตั้งใจทำไปให้ถึงฝัน

แม่ก็ไม่รู้จะอยู่ได้อีกกี่วัน

ร่างกายแม่นั้นก็แก่ชราเด้อ

แต่ก่อนตายแม่ก็อยากจะเห็น

ในวันเจ้าสำเร็จ

ทุกครั้งที่ถามว่าพ่อกับแม่เหนื่อยไหม

ก็ลูกก็รู้ที่ทำต่อไหวก็คงไม่เท่าไหร่

อยากทำทุกอย่างให้สำเร็จ

ตอนนี้ได้แค่เรียนแล้วก็เพียรไป