ฉันมองหน้าเธอไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

เพราะยังจำริมฝีปากและตาคู่นั้น

ฉันยังจำได้ทุกอย่างและจำได้ดี

ฉันยังไม่คิดว่ามีใครแทนได้ทั้งนั้น

เพราะในวันที่เธอจากไปโลกหยุดชะงัก

เหมือนหัวใจของฉันมันหยุดเต้นกระทันหัน

เป็นอะไรที่มันวิเศษจริงจริง

ที่เรื่องราวของคนคนนึงแต่งได้เป็นสิบเพลง

ท่วงทำนองทุกอันที่ปล่อยออกไปนั้น

มาจากวันที่เธอจะไปฉันเก็บเอาไว้และมาบรรเลง

จากฉันที่ไม่เคยเล่นดนตรี

แต่แต่งเพลงมาร้องให้เธอแม้เสียงไม่ดี

และแค่หวังว่าเธอจะได้ฟังสักเพลงจากฉัน (so)

เพลงไหนก็ได้ ท่อนไหนก็ได้

เพราะในทุกเพลงล้วนมีเธออยู่ในนั้น

เธอจะรู้ได้ด้วยตัวเองขอเเค่เธอฟัง

เพลงของฉัน เพลงของฉัน

หรือว่าตาของฉันมันบอดเกินไป

เธอมีสัญญาณมาบอกเตือนภัย

ว่าถึงเวลาที่ต้องทำใจ

ในวันที่เธอจะต้องเดินไป

ฉันอยากหันหลังและกลับไปจับมือใว้

ถึงฉันจะรู้ว่าเธอจะเหมาะกับใคร

ถึงฉันจะรู้ว่าฉันจะขอเธอเกินไป

แต่ในวันนี้อยากกอดเธอเกินใคร

เป็นอะไรที่มันวิเศษจริงจริง

ที่เรื่องราวของคนคนนึงแต่งได้เป็นสิบเพลง

ท่วงทำนองทุกอันที่ปล่อยออกไปนั้น

มาจากวันที่เธอจะไปฉันเก็บเอาไว้และมาบรรเลง

เป็นอะไรที่มันวิเศษจริงจริง

เธอก็คงเป็นคนวิเศษจริงจริง