ความรักฉันไม่ต่างจากดาวพลูโต
ที่ลอยโผลออกไปไกลแสนไกล
โดยไม่รู้เลย
ว่าวันไหนที่จะลอยไปลับตา
ยังโคจรในจักรวาล
แต่ไร้ซึ่งการมองเห็นค่า
ปรารถนาให้สุริยามองมาที่ฉัน
มันผิดกับเธอที่เปรียบดังดวงอาทิตย์
มีชีวิตและแสงงดงามในตัว
หมู่ดาวเคราะห์โคจรมากมายพันพัว
จะให้ตัวฉันไปแข่งกับใคร
ไม่ดีกว่า
ขอหมุนรอบตัวเธอ
อยู่ไกลๆแบบนี้ดีแล้ว
แล้วสักวันตัวฉันจะไปไกลห่างเธอ
เราอาจจะเจอกันได้แค่ไนความฝัน
ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ
มันคงจะไม่สำคัญ
ดาวเคราะห์นับพัน
ก็จะยังลอยรอบตัวเธอ
ส่วนฉันคนนี้
จะขอมองเธออยู่ไกลๆ
คงไม่เป็นไร
ถ้าเราไม่ได้โคจรรอบกัน
อย่างน้อยจักรวาลของเรา
ก็ยังสัมพันธ์
ฉันหวังสักวันว่า
เธอจะยังจดจำฉันได้
การจากไปของดาวพลูโต
อาจเป็นเรื่องร้าย
จะใหทำไง
เพราะถึงอยู่ไปก็ไม่มีใครมอง
ไม่ต่างจากฉัน
ถึงรักแทบตายแต่เธอไม่ยอม
เธอไม่มอง
ไม่เคยชายตามองมาที่ฉัน
แล้วสักวันตัวฉันจะไปไกลห่างเธอ
เราอาจจะเจอกันได้แค่ไนความฝัน
ถ้าถึงวันนั้นจริงๆมันคงจะไม่สำคัญ
ดาวเคราะห์นับพัน
ก็จะยังลอยรอบตัวเธอ
ส่วนฉันคนนี้
จะขอมองเธออยู่ไกลๆ
คงไม่เป็นไร
ถ้าเราไม่ได้โคจรรอบกัน
อย่างน้อยๆจักรวาลของเรา
ก็ยังสัมพันธ์
ฉันหวังสักวันว่า
เธอจะยังจดจำฉันได้
นี่แหละหนอตอนอยู่กลับไม่มีใคร
จากสนใจเหลือไม่มีใคร
ให้ความสำคัญ
พอจากกันแล้ว
กลับมาเสียดายความสัมพันธ์
อย่างดาวพลูโต
พอมันหลุดลอยโพ้นไกลจักรวาล
ความสำคัญของมันกลับถูกพูดถึง
ลาแล้วลา
ลาล้า
ลาลา
ลาไกล
หืม
อย่างดาวพลูโต
พอมันหลุดลอยโพ้นไกลจักรวาล
ความสำคัญของมันกลับถูกพูดถึง
