ไม่มีวันพิเศษ

ไม่มีวันพิเศษ ให้เราสักนิด

เป็นแบบนี้ทุกปี แล้วเธอรู้ไหม

แอบผิดหวัง คนเดียวอีกแล้ว

แอบนึกถึงวันวาน ภาพเก่า

เจ็บลึกๆไม่เคยลืมรูปเก่า

ที่เราได้เคยถ่าย ที่เราได้เก็บไว้

ลองมองย้อนไปเมื่อที่ปีที่แล้ว

ไม่มีใครสนใจ

และทิ้งฉันไปหมดแล้ว

เหลือแค่เพียงเศษใจ

ที่มันไม่ได้สำคัญ

เหมือนกับหมาตัวนึง

ที่ไม่มีใครสนมัน

ดอกไม้ช่อนี้ และฉันจะให้ใคร

ปลอบใจลึกๆไม่มีคนรับไว้

ไม่มีคนรับเอาไว้

วันวาเลนไทน์ของเราปีนี้

มันไม่มีใครข้างกาย

ดอกไม้ในมือก็คงเหี่ยวเฉา

ไม่มีคนรับ รักเรา

ส่วนตัวของฉันก็คงนั้งมอง

เขามีความรักที่ดีให้กัน

ต่างกับตัวฉันที่ทรมาน

ไม่มีใครสน ใจบ้างเลย

ทุกๆวันนี้ ก็ทรมาน

กูทำอะไรไม่เคยเป็น

จะจีบคนใด อีกสักกี่คน

ส่วนตัวกูนั้นไม่ใจเย็น

เป็นเพราะตัวกูนิสัยไม่ดี

ทำไรไม่เคยจะดี

แต่ภายในใจกูนั้นก็ชอบ

ยอมเจ็บมาได้แม่งเกือบทุกปี

วันวาเลนไทน์

กูอยากจะให้ดอกไม้กับคนที่กูรัก

แต่มันจะคงเป็นไปไม่ได้

ในเมื่อเขานั้นไม่เคยรัก

เพราะเขานั้นให้ใจคนที่รัก

ไม่ใช่ตัวกูนะครับ

ขอร้องอย่าเข้าใจผิด

เพราะกูทำได้เป็นแค่ที่พัก

ส่วนในตัวกูก็คงนั้ง

มองดูความรักเขาที่มีให้กัน

วันนี้เป็นวันที่มีความสุข

แต่กูกลับได้ sad day ทุกครั้ง

ช่อดอกที่กูซื้อไว้ กูคงจะไม่ยอมถือ

เพราะกูคงไม่ใช่คนที่ใช่

ฉันนั้นไม่ใช่คนพิเศษ สำหรับใคร

หนึ่งในนั้น ฉันผิดหวัง

กับความรักทุกครั้ง

วันวาเลนไทน์ของเราปีนี้

มันไม่มีใครข้างกาย

ดอกไม้ในมือก็คงเหี่ยวเฉา

ไม่มีคนรับ รักเรา

ส่วนตัวของฉันก็คงนั้งมอง

เขามีความรักที่ดีให้กัน

ต่างกับตัวฉันที่ทรมาน

ไม่มีใครสน ใจบ้างเลย

วันวาเลนไทน์ของเราปีนี้

มันไม่มีใครข้างกาย

ดอกไม้ในมือก็คงเหี่ยวเฉา

ไม่มีคนรับ รักเรา

ส่วนตัวของฉันก็คงนั้งมอง

เขามีความรักที่ดีให้กัน

ต่างกับตัวฉันที่ทรมาน

ไม่มีใครสน ใจบ้างเลย