ผ่านมาก็นานแล้ว
เรื่องเธอก็จบไปแล้ว
แต่ฉันยังฝังใจอยู่
อยากมองหน้าเธออีกครั้ง
พูดว่ารักกับเธอซ้ำๆ
ก็บอกตัวเองทุกครั้ง
ว่าเธอคงไม่รับรู้
เพราะความคิดถึงอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก
ย่อมเบาเกินกว่าจะถูกส่งถึงใครสักคน
เมื่อเธอจากไปแล้วให้ทำยังไง
เมื่อเธอไปกับเขาก็ต้องทำใจจากนี้
ต่อให้เราเป็นนาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้
เมื่อเธอเลือกที่เธอจะไปฉันคงทำอะไรไม่ได้
คงได้แต่ฟังเพลงเศร้าๆ
และอยู่ตัวคนเดียวเหงาๆ
กลับมาใช้ชีวิตความโสดให้มันคุ้มค่า
แล้วก้าวเดินต่อไป
ฉันโทรศัพท์หานาซ่า
โทรปรึกษาว่าควรทำยังไงให้เธอมารัก
เขียนทฤษฎี แจกแจง อยู่ร้อยบรรทัด
แต่มองไม่เห็นความเป็นไปได้
แม้ฉันจะใช้กล้องจุลทรรศน์
เพราะ ความรักพวกเธอ
มันช่างงดงามซะยิ่งกว่าดวงดาว
ฉันแค่ ผู้ชม ที่ได้แค่มอง
และเอาแต่นั่งหาว
หรือต่อให้ฉันเป็นนาซ่า
ซื้อดาวบนฟ้าให้เธอทั้งน่าน
แต่เธอก็เลือกจะไปกับเขาด้วยความเต็มใจ
และไม่จำเป็นต้องจ้าง
ควรอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง
ในวันที่ฉันไม่เหลือใคร
อย่างน้อยหัวใจก็ยังเป็นของตัวเอง
เลือกตัดใจเดินต่อไปหรือนั่งทุกข์ทนต่อไป
น่าซ่าไม่ได้ช่วยอะไร
คนดูแลใจก็มีแค่ตัวกูเอง
เพราะความคิดถึงอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก
ย่อมเบาเกินกว่าจะถูกส่งถึงใครสักคน
เมื่อเธอจากไปแล้วให้ทำยังไง
เมื่อเธอไปกับเขาก็ต้องทำใจจากนี้
ต่อให้เราเป็นนาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้
เมื่อเธอเลือกที่เธอจะไปฉันคงทำอะไรไม่ได้
คงได้แต่ฟังเพลงเศร้าๆ
และอยู่ตัวคนเดียวเหงาๆ
กลับมาใช้ชีวิตความโสดให้มันคุ้มค่า
แล้วก้าวเดินต่อไป
ต่อให้เธอกลับมาหามันคงไม่มีผลอะไรกับฉัน
เพราะตอนที่ทิ้งฉันไป
เธอไม่เหลือเยื้อใยให้กับคนที่เคยรักกัน
ในตอนนี้ตัวฉันโอเค (โอเค)
ไม่เคยสนว่าฉันนั้นเคยโดนเท (โย่!)
แล้วก้าวเดินต่อไป
จะกลับมาใช้ชีวิตความโสดให้มันคุ้มค่า
แล้วก้าวเดินต่อไป
