Bu kadar mıydı?

Ardına bakmadan çekip gitmek

Bu kadar kolay mıydı?

Çok mu kızdın, çok mu darıldın?

Yalancı dünyanın yalan mavisine

Gittin de ne oldu

Kalbim buram buram, çisil çisil ağlıyor

Yanıyor yüreğim sen yoksun diye alev alev, kor kor

Sen gidince neler gitti ardından bir bilsen

Önce mavilerim uçtu gökyüzünden

Sonra güneşimin sarısı soldu, gecelerimden pamuk ayım kaçtı

Kalbimdeki tüm yeşillikler kurudu, çöl oldu yüreğim

Gözlerim sadece sensiz odalara

Sensiz masalara ve sensiz dünyalara nefret kustu

Gülüşlerim tüm ahengini topladı bir valize

Sen gibi hiç ardına bakmadan terk edip gitti beni

Hani sözün nerede,ya avuçlarımdaki ellerine ne oldu? ?

Her gece ayın küstüğü küçük kırık penceremde

Seni bekledim dönesin, yine bana “yavrum”diyesin diye

Ama sen ne sözünü tuttun, ne de gittiğin diyarlardan

Uçan kuşlarla, karanlık, nem kokan, rutubetli dünyama selam uçurdun

Ağlamak çözüm değilmiş ardından, anladı parçalanmış yüreğim

Yalvarmak da geri vermedi bana seni, sarı güneşimi, mavi dünyamı

Gelmek istesem de kollarım zincirli boş duvarlara

Hayallerim bitti, gitti gökkuşağımın tüm renkleri

Yarınlarım hep karanlık, hep zindanlarda köle oldu umutlarım

Mahkûm oldum, mahkûm ettin beni çaresizliğin soğuk koynuna

Evde feryatlar, figanlar koptu ardına

Kaldır başını, ne olur bak bana

Ağlıyor senin küçük yüreğin

Ama hani nerde senin gözyaşlarımı silen kuru, çatlak ellerin

Dönüşü yoksa bu gidişinin, durma git boylu boyunca

Beğenmediysen anamın yaptığı döşeği

Düşünme, yat kara toprakta

Ama! Ne olur yalvarırım baba

Yılda bir de olsa…

Bu küçük, senin için çarpan, sen diye gecelere ağlayan

Yavrunun yanına bir öpücük bırak hasret sevdanla

Uğurlar ola baba ugurlar ola

topragın bol yerın nur dola

ama unutma kalbim hep senin yanında,kara toprakta

CANIM BABAM :((