สายลมพัดส่า

เมื่อคราหน้าหนาว

คิดถึงเด๊คิดถึงคราว

เมื่อก่อนสองเฮา

เคียงคู่สุขสม

นัดมาพบกัน

เที่ยวงานพระธาตุพนม

จุดธูปขอพรกลางลม

ฮักอย่าล่ม

ยามอ้ายห่างไกล

หัวใจดวงเก่า

เฝ้าคอยนับวัน

ริมฝั่งโขงคืนมีพระจันทร์

แสงนวลนวล

เฮาสองเคียงใกล้

อ้ายเคยควงแคน

เป่าคลอหยอกล้อเดือนหงาย

นานแล้วทิ้งบ้านเฮาไป

เป็นจั่งใด๋หายตามสายลม

งานธาตุพนม

หนาวลมน้องขมขื่นใจ

ผู้คนหลั่งไหล

กราบไหว้ขอพรพนม

บ่มีเงาอ้าย

คืนมาเหมือนดังคารม

เจ็บเหงาในใจเหลือข่ม

วอนธาตุพนม

อุ้มสมฮักส่ง

สายลมโบยโบก

นั่งโศกเศร้าแสน

คิดถึงเด๊คิดถึงแฟน

ผู้เคยเป่าแคน

เลาะแดนฝั่งโขง

วอนสายลมสั่ง

น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง

แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง

อย่าลืมฝั่งโขง

นครพนม

สายลมโบยโบก

นั่งโศกเศร้าแสน

คิดถึงเด๊คิดถึงแฟน

ผู้เคยเป่าแคน

เลาะแดนฝั่งโขง

วอนสายลมสั่ง

น้องยังเฝ้าคอยซื่อตรง

แม้นอ้ายได้ดีสูงส่ง

อย่าลืมฝั่งโขง