ช่างเถอะคนงาม

ขอปล่อยตามตามวาสนา

พี่ไม่มีปริญญา

ขวัญตามองหน้าทำเมิน

ลืมได้ลืมไป

ลืมไปลืมได้ก็เชิญ

พี่จนคนไร้เงิน

เดินย่ำต๊อก

น้องบอกว่าโซ

กอดกับคนจน

หน้ามลเจ้าบ่นว่าเหม็น

กอดคนดีขี่เบนซ์

เนื้อเย็นใจเต้นตาโต

ชื่นอกชื่นใจ

ชื่นใจผัวใหม่เป็นโหล

ตกเย็นนั่งเบนซ์โชว์

โก้อย่างนี้ถึงลืมพี่ชาวนา

แม่ปูไข่หลง

แล้วคงมีไข่เต็มท้อง

ว่ายไปตามลำคลอง

น้ำนองลอยล่องธารา

ไข่ก็เต็มตัว

เต็มตัวผัวก็ไม่มา

น่าอาย

และขายหน้า

แม่ปูจ๋า

เป็นดารากลางแปลง

สิ้นสุดกันที

น้องมีผัวใหม่ไปนาน

แม่ดอกท้อพอหวาน

ให้ทานเกื้อหนุนบุญแรง

แม่นางไก่หลง

จากดงหวังจะส่องแสง

ถูกกินจนสิ้นแรง

แสงเลยน้อย

ตามซอยโทรมๆ