คำว่าฮัก เกิดขึ้นที่ใด
เกิดกับไผ มันบ่สำคัญ
มันจะอยู่ตรงนั้น
บ่หาย ตามกาลเวลา..
ว่าสิผ่าน มาดนปานใด๋
ในหัวใจ บ่เคยร้างลา
ยังจดจำทุกถ้อยวาจา ที่เฮาเว้าต่อกัน
เมื่อสวรรค์ แยกกายเฮาสอง
จากคู่ครอง เป็นคนอื่นไกล
เหลือแต่คำสัญญาใช่ไหม ที่ยังคงอยู่
แม้นว่าเจ้า สิเกิดเป็นหยัง
บ่เคยคิดซัง ย้อนฮักคนฮู้
สิเคียงข้าง ให้ได้ฮู้
หัวใจยังคงเดิม
บ่มีอีหยัง มาพังทลาย...
ความฮัก เฮาสองลงได้
แม้ดินสลาย ยังมั่นคงคือจั่งตอนเริ่ม
ฮักที่แลก ด้วยแหกกฏฟ้า
ถึงมีน้ำตาเข้ามาแต่งเติม
ความปวดร้าวสิเข้ามาเสริม
บ่เคยคิดย่าน
ในวันนี้ เฮาเจอกันแล้ว
ยังบ่แคล้ว จำต้องจากลา
คนที่เฮาตามหา
เป็นหยัง คือบ่สมใจ
ให้คองถ่า อีกกี่พันปี
ให้อยู่ตรงนี้ อีกนานเท่าไหร่
ขอเพียงแค่..
เธอจำฉันได้ ชาติไหนก็รอเธอ
บ่มีอีหยัง มาพังทลาย...
ความฮัก เฮาสองลงได้
แม้ดินสลาย
ยังมั่นคง คือจั่งตอนเริ่ม
ฮักที่แลก ด้วยแหกกฏฟ้า
ถึงมีน้ำตาเข้ามาแต่งเติม
ความปวดร้าว สิเข้ามาเสริม
บ่เคยคิดย่าน...
ในวันนี้ เฮาเจอกันแล้ว
ยังบ่แคล้ว จำต้องจากลา
คนที่เฮาตามหา เป็นหยัง คือบ่สมใจ
ให้คองถ่า อีกกี่พันปี
ให้อยู่ตรงนี้ อีกนานเท่าไหร่
ขอเพียงแค่...
เธอจำฉันได้ ชาติไหนก็รอเธอ
