เป็นบุพเพวาสนาบาปหรือกรรมแต่ปางไหน

หลวมตัวหลวมใจให้คนใจร้ายชอบลวงหลอก

บอกจะทิ้งมากี่ครั้งแต่ก็ยังทำไม่ไหว

โง่มาโง่ไปกับคนใจร้ายแค่คนหนึ่ง

รักคำเดียวทำเอาไม่โงหัว

รู้กว่าจะรู้สึกตัวมันก็เผลองมงายหลงยันเงา

รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก

อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย

ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น

เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้

แม้ทุรนทุรายใจจะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย

ชาติที่แล้วคงเป็นฉันที่ไปทำกับเธอไว้

ใช้คืนหัวใจเจ้ากรรมนายเวรที่พันผูก

รักคำเดียวทำเอาไม่โงหัว

รู้กว่าจะรู้สึกตัวมันก็เผลองมงายหลงยันเงา

รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก

อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย

ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น

เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้

แม้ทุรนทุรายใจจะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย

รักมันทุรนทุรายอยู่ต่อไปก็ช้ำแต่ฉันจะทนต่อไป

รักแม้จะโดนทำลายอยู่ต่อไปก็ช้ำแต่ฉันก็ยังไม่ตาย

รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก

อย่างกับคนที่หัวปักสติสตังค์เลือนหาย

ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น

เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้