พี่จากไกลไปตั้งนาน
หลงรอวันคอยพี่นั้นคืนทุ่ง
หลงเพลินเมืองกรุง
หลงความรุ่งเรือง
เมืองฟ้าอำไพ
ไปหลงสิ่งยวนเย้า
ลืมรักเก่าเอาไว้ ทิ้งนาทิ้งไร่
หนีไกลไม่ย้อนรอย
ลืมสาวน้อยชาวนา
เคยจับเคียว เกี่ยวคู่กัน
พี่ลืมวัน เคยสุขสันต์เริงร่า
ถึงคราวมีงาน
สงกรานต์บ้านเรา เคยชื่นอุรา
เคยตักบาตรร่วมขัน เคียงคู่กันมา
สงกรานต์เดือนห้า
หนีหน้าไปไหนกัน
คงสุขสันต์ในกรุงไกล
คอยพี่เยือน เดือนสิบสอง
น้ำเหนือนอง ท่วมทั่วท้องนาไร่
เหลียวดูแฟนเรา
เขาคงทอดทิ้ง ใจยิ่งอาลัย
เคยร่วมปล่อยกระทงลงน้ำร่วมเสี่ยงทาย
สองเราเคยให้ สัญญาว่ารักกัน
เป็นมิ่งขวัญดวงใจ
ลืมพี่ลืมความหลัง
ครั้งเริงรื่น วันขึ้นปีใหม่
เย้ายวนกัน ของขวัญให้มา
คือผ้าสีไพรพร้อมภาพส.ค.ส.
มองเห็นก็ใจหาย
เหมือนดังจะให้
ไว้รองหยาดน้ำตา
เป็นผ้าซับน้ำตาเรา
