ก็อยากดูแล

ให้มากกว่านี้เหลือเกิน

แต่กลัวจะเพลิน

จนเผลอทำเกินหน้าที่

ก็ถูกให้เป็นแค่คนรู้จัก

เลื่อนเป็นคนรัก ไม่ได้สักที

จึงทำเท่าสิทธิ์ที่มี

ยามเห็นเธอเป็นทุกข์ใจ

ห่วงอยู่ไกลไกล

เจอะหน้ายิ้มให้ด้วยสายตา

คอยเป็นธุระ

ในเรื่องที่พอช่วยได้

ขอโทษบางคราวที่ต้องเหินห่าง

และมีบางครั้งที่เคยขัดใจ

บางอย่างที่ขอมากไป

เจ้าที่หัวใจ เขาหวงแหน

คนที่ไม่ใช่แฟน

ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้

เหนื่อยก็รู้

เหงาก็เข้าใจ

แต่ไม่อาจ ให้ยืมอ้อมแขน

คนที่ไม่ใช่แฟน

ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้

หน้าที่ตามฐานะใจ

ห้ามเดินก้าวล้ำเส้นแฟน

ภาระในเขตอ้อมแขน

ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้

ยอมอยู่ข้างใจ

แต่ไม่ขอเป็นสำรอง

ขออย่าได้มอง

ความซื่อแล้วแปลว่าง่าย

เมื่อเราเจอกันข้างพรหมลิขิต

ก็อย่าใกล้ชิดมากเกินห้ามใจ

ต้องเจียมตัวว่าเราคือใคร

แค่แอบรู้ใจ ไม่ใช่แฟน

คนที่ไม่ใช่แฟน

ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้

เหนื่อยก็รู้

เหงาก็เข้าใจ

แต่ไม่อาจ ให้ยืมอ้อมแขน

คนที่ไม่ใช่แฟน

ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้

หน้าที่ตามฐานะใจ

ห้ามเดินก้าวล้ำเส้นแฟน

ภาระในเขตอ้อมแขน

ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้

ยอมอยู่ข้างใจ

แต่ไม่ขอเป็นสำรอง

ขออย่าได้มอง

ความซื่อแล้วแปลว่าง่าย

เมื่อเราเจอกันข้างพรหมลิขิต

ก็อย่าใกล้ชิดมากเกินห้ามใจ

ต้องเจียมตัวว่าเราคือใคร

แค่แอบรู้ใจ ไม่ใช่แฟน

คนไม่ใช่แฟน

ทำแทนไม่ได้