จากตรงนี้
ที่เคยเห็นว่ามีอ้ายอยู่ทุกวัน
จากที่น้อง ไม่เคยเหงา
ชีวิตก็พลันเปลี่ยนไป
เมื่อคนเคยฮักกัน
มื้อนี้อยู่แสนไกล
มีบางอย่างหายไป
จากความคุ้นเคย
ผ่านถนน
ที่เฮาสอง เคยจูงมือเกี่ยวก้อยเดิน
ไม่บังเอิญ
ถ้าจะเหงา เวลาที่หยุดเหลียวมอง
อยากบอกอ้ายคึดฮอดจัง
อยากให้รู้ใจทุกห้อง
มันร้อง เรียกอ้ายให้กลับมา
ด้วยความคิดถึง ด้วยใจที่ยังฮัก
ด้วยความรู้สึก ที่ยากจะอธิบาย
ทะเลก็ดูเหงา ภูเขาก็เดียวดาย
อยู่ไหนก็เหงาได้ ถ้าบ่มีอ้ายสักคน
อย่าไปคิด
ว่าอ้ายนั้นเพิ่งได้ลาจากไปไม่นาน
ทำไมน้อง จึงต้องเหงา
เสียจนมากมายก่ายกอง
อยากบอกอ้ายคึดฮอดจัง
อยากให้รู้ใจทุกห้อง
มันร้องเรียกอ้ายให้กลับมา
ด้วยความคิดถึง ด้วยใจที่ยังฮัก
ด้วยความรู้สึก ที่ยากจะอธิบาย
ทะเลก็ดูเหงา ภูเขาก็เดียวดาย
อยู่ไหนก็เหงาได้ ถ้าบ่มีอ้ายสักคน
ด้วยความคิดถึง ด้วยใจที่ยังฮัก
ด้วยความรู้สึก ที่ยากจะอธิบาย
ทะเลก็ดูเหงา ภูเขาก็เดียวดาย
อยู่ไหนก็เหงาได้ ถ้าบ่มีอ้ายสักคน
อยู่ไหนก็เหงาได้
ถ้าใจมันคิดถึงเธอ
