..เธอเป็น นางพิม

ของใคร มาก่อน

คนทั่วทั้ง นคร

เขาก็รู้ ทั่วไป

ฉัน รักเธอ

ไม่เคย คิดแคลง แหนงใจ

รักเธอ ตลอดไป

เทิดไว้ อยู่เหนือ ชีวา...

จะเป็น วันทอง ของใคร ก็ช่าง

เธอ ย่อมเหนือ ร้อยนาง

ฉัน เคยคิด ใฝ่หา

แม้ ทุกคน ประณาม

หยาม เธอ เรื่อยมา

ฉันเอง ยัง ศรัทธา

รักเธอ นั้น เป็น อาจิณ...

จง เพ่งดู ดวงใจ แห่งฉัน

จะเห็น ในนั้น

เจิ่งนอง ล้วน กระแสสินธุ์

กระแส ธารใจ

ฉันมี ให้อาบ มีให้ ดื่มกิน

มีให้ล้าง มลทิน

ที่ เคยเปื้อน เรือนกาย...

มาเป็น นางใจ ของฉัน ดีกว่า

ลืมเรื่อง แล้วแล้ว มา

ลบ มันเสีย ให้หาย

ฉัน รักเธอ แน่นอน ไม่มี วันหน่าย

แม้เธอ จะผ่าน ชาย

ร้อยชาย ฉันยัง รักเธอ...

..มาเป็น นางใจ ของฉัน ดีกว่า

ลืมเรื่อง แล้ว แล้ว มา

ลบ มันเสีย ให้หาย

ฉัน รักเธอ แน่นอน ไม่มี วันหน่าย

แม้เธอ จะผ่าน ชาย

ร้อยชาย ฉันยัง รักเธอ...