.ถ้า เธอ

มีหัวใจ เหมือนฉัน สักหน่อย

เธอ คง ไม่ปล่อย

ให้ฉัน ต้องคอย อย่างนี้

เธอมอง ไม่ซึ้ง ถึง ไมตรี

เธอคง มองซึ้ง ถึงความ หวังดี

ที่มี เรื่อย มา..

สู้ รอ

รอ แล้วรอ แล้วรอ ไม่สิ้น

รอจน ชีพดับ ถมทับ แผ่นดิน แผ่นฟ้า

เธอมอง ไม่ซึ้ง ถึง สายตา

เธอมอง ไม่ซึ้ง ถึงความบูชา

ว่าฉัน ศรัทธา เพียงใด...

น้ำ หยดลงหิน ทุกวัน หินมัน ยังกร่อน

แต่ หัวใจ อ่อน อ่อน

ของเธอ ทำด้วย อะไร

ช่างไม่ สะทก สะท้าน สะเทือน

เหมือน หัวใจ

ช่างไม่ หวั่นไหว

ว่าใคร เขารัก เขารอ...

สิ้น ลม

ลมหายใจ ของฉัน เมื่อไหร่

เธอคง จะต้อง ได้รู้ว่าใคร เฝ้าง้อ

ใครกัน มีรัก มีรัก เพียงพอ

ใครกัน รอแล้ว แล้ว ยังเฝ้ารอ

เขารอ เขารอ เขารอ เขารอ...

.น้ำ หยด ลงหิน

ทุกวัน หิน มัน ยังกร่อน

แต่ หัวใจ อ่อน อ่อน

ของเธอ ทำด้วย อะไร

ช่างไม่ สะทก สะท้าน สะเทือน

เหมือน หัวใจ

ช่างไม่ หวั่น ไหว

ว่าใคร เขารัก เขารอ..

สิ้น.. ลม

ลมหายใจ ของฉัน เมื่อไหร่

เธอคง จะต้อง ได้รู้ว่าใคร เฝ้าง้อ

ใครกัน มีรัก มีรัก เพียงพอ

ใครกัน รอแล้ว แล้ว ยังเฝ้ารอ

เขารอ เขารอ เขารอ เขารอ..