ฮักสาวจึงเว้าซื่อซื่อ
พี่หรือนี้ก็เป็นคนขี้อาย
แต่อั้นหัวใจบ่ได้
จึงเปิดหัวใจว่าอ้ายฮักนาง
โอแม่คุณจงโปรดค้ำจุน
หัวใจสักครั้ง
หัวใจพี่แทบสิพัง
เพราะความฮักนาง
มะรุมมะตุ้ม
ดั่งไฟสุมให้มอดมลาย
ยามหนาวหรือก็เฝ้าอาวรณ์
ยามนอนหรือก็เฝ้าถอนใจ
ยามหลับพี่เฝ้าฝันไป
คลั่งไคล้หัวใจร้อนผ่าว
ครุ่นพะวงถึงนงเยาว์
บ่เห็นหน้าสาวกลืนข้าวบ่ลง
เชื่อเถิดสาว
ว่าตัวอ้าย
ฮักสาวเจ้าจนหลง
แม้ฟ้าดินสิ้นลง
ใจยังดำรงฮักเจ้าบ่ลืม
เจอะแม้เงายังแสนปลื้ม
บ่ลืมบ่ลืมแม่สาวเอย
ยามหนาวหรือก็เฝ้าอาวรณ์
ยามนอนหรือก็เฝ้าถอนใจ
ยามหลับพี่เฝ้าฝันไป
คลั่งไคล้หัวใจร้อนผ่าว
ครุ่นพะวงถึงนงเยาว์
บ่เห็นหน้าสาวกลืนข้าวบ่ลง
เชื่อเถิดสาว
ว่าตัวอ้าย
ฮักสาวเจ้าจนหลง
แม้ฟ้าดินสิ้นลง
ใจยังดำรงฮักเจ้าบ่ลืม
เจอะแม้เงายังแสนปลื้ม
บ่ลืมบ่ลืมแม่สาวเอย
