คนพูดได้ ไม่ค่อยสำรวมวาจา

คนใบ้เกิดมา ก็ได้แต่แบ๊ะๆๆ

คนพูดได้ เถียงกันไปว่ากันไป

คนใบ้เคืองใคร ก็ได้แต่แบ๊ะๆๆ

หัวเราะแหะๆ

ไม่ข้องแวะกับใคร

จะไปสนอะไร

เพราะเรามันลูกที่ถูกลืม

ลูกถูกลืม สับสน

จะมีกี่คน ที่เป็นลูกถูกลืม

เช่นดังเรา เงียบเหงาเศร้าซึม

สังคมเขาลืม พ่อยังลืมลูกชาย

สายเปลสายใจ

ต้องให้คนใช้ ไกวลูกนอน

ในโลกแห่งความโหดร้าย

สังคมคนใบ้ มาถูกตัดแบ่งตอน

สิ้นแม่มาตาย หัวใจอาวรณ์

ที่กินที่นอน แล้วแต่คนใช้จะหา

ข้าวคลุกน้ำปลา

ได้มาพร้อมๆด่าตี

ลูกถูกลืมฉ่ำหวาน

รักหญิงหมายมั่น ก็ได้แต่ดูที

จะดูเงาหัวรู้ตัวได้ดี

สังคมเขามี มีชาติมีสีเดียวกัน

ใบ้คนสาธารณ์ คงได้แต่ฝันร่ำไป

ลูกถูกลืมฉ่ำหวาน

รักหญิงหมายมั่น ก็ได้แต่ดูที

จะดูเงาหัวรู้ตัวได้ดี

สังคมเขามี มีชาติมีสีเดียวกัน

ใบ้คนสาธารณ์ คงได้แต่ฝันร่ำไป