PLAY BACK

มึงเชื่อว่าวันข้างหน้าจะดี

มึงเชื่อว่าความถูกต้องเป็นปกติ

ที่มันก็น่าจะมี

มึงเชื่อว่าบ้านเป็นสิ่งที่น่าจะมี

มึงเชื่อว่าความอบอุ่น

เป็นสิ่งที่ถ้าได้มี

แล้วมันก็น่าจะดี

มึงเชื่อว่ารักเป็นสิ่งที่มึงต้องการ

มึงอยากให้คนมาอยู่มาแชร์

ความสุขความทุกข์กับมึงนานๆ

มึงเชื่อว่าถ้าทุ่มเทให้มากกับงาน

มึงเชื่อว่าวันนึงครอบครัว

จะมีความสุขตลอดกาล

มึงเชื่อว่าโลกใบนี้มันยุติธรรม

มึงเชื่อว่าคนเราเท่าเทียมและเท่ากัน

มึงเชื่อว่ามึงรู้เท่าทัน

มึงเชื่อจริงๆหรอวะ

ที่คนเราแม่งเท่ากัน

มึงพบว่ามันมีวันที่ไม่ค่อยดี

มึงพบว่าความผิดพลาด

เป็นปกติที่มันก็เหมือนจะมี

มึงพบว่าบ้านมึงยังไม่พร้อมจะมี

มึงพบว่าค่าน้ำค่าไฟเนี่ย

มันไม่น่าจะฟรี

มึงพบว่ารักเป็นสิ่งที่น่ารำคาญ

มึงพบกับความอึดอัด

ที่ดูแล้วมันก็น่าจะนาน

มึงพบว่าถ้าทุ่มเทให้มากกับงาน

มึงก็เสมอตัวเหมือนกันกับเมื่อวาน

มึงพบว่าโลกใบนี้มันไม่ค่อยยุติธรรม

ไม่เห็นจะมีสักคนบนโลกใบนี้

ที่มันจะเท่ากัน

มึงพบว่าที่มึงมีไม่เท่ากับมัน

มึงพบกับเหตุผลว่าอะไร

ที่ทำให้คนแม่งเศร้ากัน

มึงถามว่าแล้วอะไร

คือสิ่งที่มึงต้องการ

มึงเหมือนไม่รู้ว่า

มึงจะอยู่กันไปทำไมนานๆ

มึงคิดว่าหาคืนนี้

เป็นคืนสุดท้ายของรัตติกาล

มึงจะรู้สึกมั้ยที่มึงต้องหายไป

สลายไปตลอดกาล

มึงแค่สงสัยว่าหนังเรื่องเนี้ย

ต้องจบอย่างไร

มึงแค่อยากรู้ชีวิตของมึง

จะอยู่ไปเพื่ออะไร

นิยามสุดท้ายแล้ว

Port ของมึงที่จริงนั้นคืออะไร

มึงยังต้องหายใจเพื่อหายไป

เพื่ออะไร

กูล้มลงบนความสำเร็จ

แต่เมื่อลุกขึ้นมากลับไม่พบใคร

กูเคยนอนนับ 1 ถึง 111

จนครบแต่ก็ยังไม่พบใจ

ลงทุนด้วยทั้งชีวิตให้เป็นงบ

แต่กับมืดมิด

ไม่พบไฟไม่เห็นเป็น

เหมือนอย่างที่คิดไม่เหลือแม้สักนิด

เพราะต่างคนคิด

เพราะต่างคนต่างใจ

เพราะว่าต่างชิวิต

ต่างไป ต่างใคร ต่างก็ใช้ชีวิตไง

ทุกอย่างที่เคยใกล้ชิดเริ่มห่างไป

แท้จริงแล้วเราควรใช้ชีวิระหว่างใด

ระหว่างจริงหรือว่าระหว่างใจ

ระหว่างกินหรือระหว่างฝันที่ห่างไกล

มันไม่มีบทกวีใดเป็นดั่งใจต้องการ

หากว่าเราไม่เขียนมัน

แต่เราไม่อาจเขียนอาทิตย์

เพื่อเถียงจันทร์

แต่หากยังมีชีวิตจงเขียนคืนเขียนวัน

ให้เป็นอย่างใจหากว่าวันใด

เจ้าเหนื่อยล้าก็จงนั่งลง

ไม่เห็นต้องยืนอย่างใคร

หากชีวิตเป็นดั่งลม

ก็ไม่เห็นต้องเป็นดั่งฟืนเป็นไฟ

แม้ว่าวันเวลามันเปลี่ยน

เจ้าเป็นอย่างอื่นอย่างใด

แต่จงอย่าปล่อยให้มัน

ทำให้เจ้ายืนห่างใจ

ไม่ว่าอย่างใดหรือเพื่อใคร

เมื่อถึงตอนนั้นคืนวัน

จะบอกให้รู้ว่าเจ้าควรมีชีวิตอย่างไร