คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา

สร้างฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน

ให้ฉันได้มีโอกาส ลิ้มรสในความชื่นบาน

ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี

และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน

เป็นคนพรากเราเช่นกัน

ให้เวลาเพียงแค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป

ฉันรู้ว่าไม่มีหวัง

จะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย

จะทำยังไงก็คงไม่มีหนทาง

หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง

ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง

ร่างกายที่เคยอดทน ก็คงไม่มีกำลัง

ไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ

แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ

แค่นึกก็ทำให้เพ้อ หวั่นและไหวในใจ

ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด

คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ

เสียใจจนตาย