Ataylab, e ataylab kech keldim bugun,

Yorim xafa bo’larmikan deb.

Yuragida bormi deya tugun,

Qaydaligim so’rarmikan deb.

Astagina o’zim oldim-o,

Boshdan-oyoq nazar soldim-o,

Shubhaga ham borib qoldim-o,

Mani yaxshi ko’rarmikan deb.

Rashk qilasanmi? Qizg’onasanmi?

Sevgida manchalik yonolasanmi?

Rashk qilasanmi? E, qizg’onasanmi?

Yo manga shunchalik ishonasanmi-ey?

Har mahal erkalab, “oyim” desam,

Ro’zg’orim, ham uyim-joyim desam,

Ko’nglingni bilmoq uchun ataylab,

Yolg’ondan bor bitta xatoyim desam.

Rashk qilasanmi? O’, qizg’onasanmi?

E, balki yurak dardim bilmaysan-ey,

Bilsang ham yo siring bermaysan-ey.

Jo’rttaga egnimdan tola soch topib,

Mazza qilib to’polonlar qilmaysanmi-yey?

Rashk qilasanmi? Qizg’onasanmi?

Sevgida manchalik yonolasanmi?

Rashk qilasanmi? E, qizg’onasanmi?

Yo manga shunchalik ishonasanmi-ey?

Istagim – yo’limga bo’l intizor,

Rashkning ham sevgida quvvati bor.

Istagim – yo’limga bo’l intizor,

Rashkning ham sevgida quvvati bor.

Beparvolar bo’lib, o’ynab-kulib,

G’aflatda qolmagin, deyman nigor.

Rashk qilasanmi? Qizg’onasanmi?

Sevgida manchalik yona olasanmi?

Rashk qilasanmi? Jonim, qizg’onasanmi?

Rashk qilasan-ey,

qizg’onasan, rostini ayt!

Rashk qilasanmi? Qizg’onasanmi?

Sevgida manchalik yona olasanmi?

Rashk qilasanmi? O’zi qizg’onasanmi?

Yo manga shunchalik ishonasanmi?

Yo manga mandan ko’p ishonasanmi?

Ataylab kech keldim bugun…